________________
(૧૯૧)
૧૯ દેવકૃત-૮ પ્રાતિહા માં ભામડલ અને દિવ્ય ધ્વનિ શિવાયના ૬; આકાશમાં ધર્મચક્ર ૭, રત્નમય હજાર યેાજન ઉંચા ધર્માંધ્વજ ૮, નવ સુવર્ણી કમળા ૯; રૂપા સેાના-રત્નના ત્રણ ગઢ ૧૦, ચતુર્મુખ દેશના ૧૧૬ કાંટા અવળા થાય ૧૨; વૃક્ષા નમન કરે ૧૩; અનુકુળ વાયુ ૧૪; પક્ષીએ પ્રદક્ષિણા ઢે ૧૫; સુગંધી જળ છટકાવ ૧૬; મસ્તક, દાઢી, મૂના વાળ અને નખ ન વધે ૧૭; ઓછામાં ઓછા ક્રોડ ધ્રુવે સેવામાં ૧૮; ઋતુઓ અનુકુળ ૧૮.
૧૧ કેવળજ્ઞાન પછીના-૧ એક ચેાજનમાં સ પ દ ક્રોડા ગમે સમાય-દેવ-મનુષ્ય-તિય ઇંચ. ૨ બધા પોતપોતાની ભાષામાં ચેાજન સુધી સાંભળી શકે. ૩ ભામંડળ. ૪ ભગવતની ચારે દિશામાં ૨૫ યાજન અને ઉર્ધ્વ અધધ ૧૨ા ચેાજન રાગેાત્પત્તિ નહિ. ૫ સવાસો ચેાજન વેર-વિરાધ ન હૈ. ૬ સાત ઇતિ નહિ. છ મરકી નહિં. ૮ અતિવૃષ્ટિ નહિ. ૯ અવૃષ્ટિ નહિ. ૧૦ દુકાળ નહિ. ૧૧ સ્વચક્રભય નહિ. પરચક્રભય નહિ.
૩૫ ગુણ વાણીના.
સામાન્ય સારા માણસની વાણી-હિત-મિત-મિષ્ટ-કા - સાધક હાય છે. તે ત્રણ જગતના તારક અનેકના માહુ મહાદુશ્મનના મારક. અનિષ્ટોના ઘાતક આત્મહિતનાં સાધક પ્રભુશ્રીની વાણીમાં અલખેલા ગુણ્ણા હાય એમાં આશ્રય શું? આમાંથી–ગુણામાંથી વિશેષણ દ્વારા ઘણી વસ્તુ જાણવા મળે છે. ધર્મોપદેશમાં અગર સામાન્ય વાતચીતમાં પણ કેવી ભાષામાં ખેલવું-કેવી રીતે ખેલવું તે ધ્યાન આપી શીખી લેવા જેવુ છે.
