________________
(૧૩૧) થી શ્રમ સંઘæ શાંતિર્મવા-પમાં વિશ્વકલ્યાણ માર્ગની રક્ષાને ઉડે-હૈયાભાવ તરી આવે છે. બાકી તે રાજારાજ અધિકારી શાંતિમાં હોય તે પ્રજા પણ સુખી હોય એ ખુલ્લી વાત છે. શતિકળશની સુંદર વિધિ પણ રજુ કરી દીધી છે. शिवमस्तु सर्वजगतः, परहितनिरता भवंतु भूतगणाः । दोषाः प्रयांतु नाशं, सर्वत्र सुखी भवतु लोकः ।।.
અજબ ગજબના ભાવથી ભરેલી આ ગાથા છે. અલ્પક્ષપશમની આ નાની કલમે પણ ખાસુ મુદ્દાસરનું ૨૫૦ પાનાનું પુસ્તક થાય ! છતાં એમાં વહેતી નદી જે પણ નિર્મળ ભાવ અવકીએ. ચાર પદો પરસ્પર ખૂબીથી સંકળાયેલા છે. પૂર્વાનુ પૂવ–પશ્ચાનુપૂવી અને અનાનુપૂવીથી સમર્થ ક્ષપશમ વિશદ ભાવ ખડે કરી શકે.
સર્વજગતનું કલ્યાણ થાઓ. શિવ કે કલ્યાણ તે મુક્તિમાં જ ને? અજન્મા બન્યા શિવાય સર્વતોમુખી અનંત કલ્યાણ ન જ પમાય. અજન્મા બનવા પ્રાણી માત્ર પરના હિતમાં ગુંથાઈ જવું જોઈએ. તે માટે “હિત” કોને કહેવાય તેની પાકી સમજ જોઈએ જ. પરંતુ હિત કરવા માટે પ્રથમ પિતાનામાં રહેલા અનાદિ કાળના દોષને દેશવટે આપ પડશે! નાના મેટા-સૂક્ષ્મ–બાદર સવને તિલાંજલિ આપે જ છૂટકે. પછી પરમાં રહેલા દેને દૂર કરવા કેશિષ કરવી પડશે. પ્રયત્ન છતાં સામેનો ન જ સુધરે તે મધ્યસ્થ ભાવનામાં રમવું પડશે. સર્વે નવા “સર્વજી કર્મવશ છે.” સૂત્ર યાદ કરી મનને શાંત રાખવું પડશે. આ
