________________
છે
– ગુરુ–ગુણુ–ગતિ :– રામ તુમ્હારા કાર્ય સ્વયં હી કાવ્ય હૈ, કેઈ કવિ બન જાય, સહજ સંભાળ્યું છે. ૨ મેરી કયા હસ્તિ ? જે તુજ પર ગીત બનાઉં, 'તુજસે પાએ પુલ, તુઝી પર આજ ચઢાઉં. ૨ શાસન કે સૌભાગ્ય, સંઘ કી હૈ પુણ્યાઈ બાસઠવી વર્ષો દીક્ષા અબ જે આ રહી. ૩ શતવર્ષી દીક્ષા કા મહોત્સવ હમેં દિખાએ, યહી પ્રાર્થના આજ પ્રભુ સે હમ સબ ચાહે. ૪ તેરે દે શબ્દો સે, દિલકી દુવિધા ભાગી; ત્યાગ કા મતલબ ધર્મ, ધમકા મતલબ ત્યાગી. પર યહી કસૌટી સાથમેં લેકર, ઘુમ ફિરે જગ; મંજિલ હોગી પૂરી, મિલે જબ વીતરાગી. ૬ વિતરાગી કે રાગ તેરી રગ-રગમેં રમાયા, ઈસી રાગ કા રંગ ડિકને તુ યહાં આયા. ૭ લય એક હૈ, ઉલટ કે દેખે, પલટકે દે, સારે પ્રશ્ન કે ઉત્તર, એક રહેગા દેખો. ૮ તેરે ઉપદેશ કિ કવિને અર્ક નિકાલી, ભજન વહી હૈ રહતા, નિત્ય બદલતી થાળી. ૮ પૈઠે હેતે વ્યાખ્યાને મેં, તેરે જબ હમ, કુછ કુછ હૈતી સમવસરણ કી હમ કો ખ્યાલી. ૧૦ બડા અચંબ હતા, દેખ કે અંતર ભીંજે; ઇસ જહરીલી આબેહવામે મેતી નિપજે. ૧૧
