________________
૧૭૮ઃ જૈનમાર્ગની પિછાણ
ભાવ પૂજન કરે. ત્યાર બાદ, ગુરુ પાસે જાય અને સ્વયં અંગીકાર કરેલ પ્રત્યાખ્યાનને ગુરુસાક્ષીએ ફરી ગ્રહણ કરે. ગુરુમુખે આગમનું શ્રવણ કરે. સાધુઓના સંયમ અને શરીરની પૃચ્છા કરે અને ગ્લાનાદિકને માટે ઔષધાદિની વ્યાવસ્થા કરે.
ત્યાર બાદ ઉપવાસાદિ ન હોય, તો ભોજન કરે. ત્યાર બાદ ઉચિત કાળે કર્માદાનાદિથી રહિત, અલ્પપાપયુક્ત પ્રવૃત્તિવાળ વ્યાપાર કરે. ત્યાર બાદ સાયંકાળનું પ્રત્યાખ્યાન કરે, અત્યગૃહે જાય અને ધૂપ, દીપ તથા વંદન, સત્કારાદિ વડે શ્રી અરિહંતનાં ચૈત્યેની ભક્તિ કરે.
ત્યાર બાદ સાધુઓ પાસે જાય, ત્યાં આવશ્યકાદિ ક્રિયા કરે, આવશ્યકાદિ ક્રિયા કર્યા બાદ, આખો દિવસ સ્વાધ્યાયાદિ કરીને ગ્રાન્ત થયેલા સાધુઓની વિશ્રામણા કરે અને તેમના શરીર ખેદને દૂર કરે, ત્યાર બાદ શ્રી નમસ્કારાદિકનું ચિન્તવન કરે આદિ શબ્દથી પઠન કરેલા પ્રકરણદિનું ચિત્તવન કરે અને આત્માની સાથે એકમેક બનાવે.
તે પછી ઘેર જઈને દેવગુર્નાદિને મનને વિષે ધારણ કરીને સૂઈ જાય. ઉત્સગથી અબ્રહ્મની વિરતિ કરે, મોહની નિન્દા કરે અને સ્ત્રી શરીરના જુગુપ્સનીય સ્વરૂપનું વારંવાર ચિન્તવન કરે. અબ્રહ્મથી વિરામ પામેલા યતિ પુરુષનું હૃદયથી બહુમાન કરે. રાત્રિએ નિદ્રા ચાલી જાય ત્યારે . આત્મા, કર્મ, પરલોક આદિ સૂક્ષમ પદાર્થોની ચિન્તવના કરે. પ્રતિક્ષણ થતા આયુષ્યના ક્ષયને વિચાર કરે. પ્રાણવધાદિ અસદાચરણોથી થતા નરકાદિ દુષ્ટ વિપાકનું ચિંતવન કરે અને ચેડા કાળમાં ઘણે લાભ આપનાર ધર્માનુષ્ઠાનથી
