________________
શ્રાવકધર્મ : ૫૧
આ લાકને હિતકારક છે તથા ગૌણપણે પરલેાકનુ પણ હિત કરે છે.
*
(૨) જે સાધુ તથા શ્રાવકનાં અનુષ્ઠાન ગભિત છે, તે સાક્ષાત્ પરલેાકને હિત કરનારું છે.
સમ્યગ્ પ્રકારે એટલે અશપણે, વિરોધભાવ કે અરુચિભાવ વિના અથવા સમ્યગ્ એટલે સમીચીન. પરલોકને અત્યંત હિતકારી એવું શ્રી જિનવચન એ સાક્ષાત્ અથવા પરપરાએ મોક્ષનો હેતુ હાવાથી, તે જે રીતે પરલેાકનુ હિત કરે છે, તે રીતે ખીજા દનકારાનાં વચનાનું શ્રવણ પરલાનુ હિત કરતું નથી.
ઉપચાગપૂર્વક એટલે એકાગ્રતાપૂર્વક. એકાગ્રતા વિનાનુ શ્રવણ નકામું છે. એકાગ્રતા એટલે એ હાથ જોડીને, ત્રણ ચાગાને ગાપવીને તથા નિદ્રા–વિકથાદિ પ્રમાદના ત્યાગ કરીને ભક્તિ, હુમાનપૂર્વક સાંભળવું,
અતિ તીવ્ર કર્મોના વિગમ એટલે જ્ઞાનાવરણીય અને મિથ્યાત્વ માહનીય આદિ કર્મોની ઉત્કૃષ્ટ સ્થિતિના નાશ, એ નાશ વિના ઉપર જણાવેલ પ્રકારથી શ્રવણ થવું શકય નથી.
ઉપર કહેલા વિશેષણાવાળા ઉત્કૃષ્ટ શ્રાવક ગણાય, શ્રાવક શબ્દ મુખ્યતયા તેને જ લાગુ પડે અને તેને શુક્લપાક્ષિક પણ કહેવાય. જેના સ'સાર-પરિભ્રમણ કાળ અર્ધ
* શાસ્ત્રમાં કહ્યું છે કે જેટલા ભવના હેતુ છે, તેટલા જ મેાક્ષના હેતુ છે. એ ન્યાયે સમ્યગૂદૃષ્ટિ આત્માને સઘળાં કુશાસ્ત્રાનું શ્રવણ પણુ તેના મિથ્યાપણાને સમજાવીને પરલેાકને હિતકર બની શકે છે.
