________________
સાધુધર્મ અને શ્રાવકધર્મ: ર૩
જગ્યાએ ફરમાવ્યું છે કે “છ વ્રત અને છ કાયના પાલક, પાંચ ઈન્દ્રિયે અને લોભના નિરોધક ક્ષમા, ભાવવિશુદ્ધિ, પ્રતિલેખનાદિક ક્રિયા અને સંયમવ્યાપારમાં ઉદ્યમી; અકુશલ મન, વચન અને કાયાને નિરોધ કરનારા; શીતાદિ બાવીસ પરિષહો અને દેવાદિત પ્રાણાંત ઉપસર્ગોને સહન કરનારા; સ્વશરીરને વિષે પણ નિઃસ્પૃહ; બાહ્ય-અત્યંતર પરિગ્રહના ત્યાગી; ચારિત્રની રક્ષા માટે માત્ર ધર્મોપકરણોને ધારણ કરનારા; પાંચ ઈન્દ્રિયેનું દમન કરવામાં ત૫ર શ્રી જિનોક્ત સિદ્ધાન્તના પરમાર્થના જ્ઞાતા; પાંચ સમિતિએ સમિત અને ત્રણ ગુપ્તિ વડે ગુપ્ત એવા ગુરુઓનું મને શરણ થાઓ.” સાઘુઓની વિદ્યમાનતા - સાધુજીવન એ કેટલું ઉચ્ચ કોટિનું છે, એ ઉપર્યુક્ત વર્ણનથી સહજ ખ્યાલમાં આવશે, અહીં કેઈએ એમ માની લેવાની જરૂર નથી કે, ઉપર્યુક્ત ગુણોને ધારણ કરનારા ગુરુએ આજે મળવા જ દુર્લભ છે. ઉપર્યુક્ત સઘળા ગુણોને ધારણ કરનાર અનેક સાધુઓ પૃથ્વીતલને પાવન કરી રહ્યા છે અને પિતાના ઉત્તમ આચારવિચારથી ભૂમંડળને ભાવી રહ્યા છે. ' ગુણોને વિષે અસૂયાને ધારણ કરનારા આત્માઓને છેડી દઈએ તે સર્વ કેઈને કબૂલ કરવું પડશે, કે પ્રાણાતિપાતવિરમણ, મૃષાવાદ-વિરમણ, અદત્તાદાન વિરમણ,મિથુન-વિરમણ પરિગ્રહ-વિરમણ અને રાત્રિભૂજન-વિરમણ, એ છએ વ્રતનું ચીવટપૂર્વક પાલન કરનારા; પૃથ્વીકાયના જીવનું, અપકાયના છાનું. તેઉકાયના છાનું, વાયુકાયના છાનું, વનસ્પતિકાયના જીનું અને ત્રસકાયના જીવોનું પોતાના પ્રાણ બરાબર રક્ષલે કરનારા સ્પર્શનેન્દ્રિયના અપ્રશસ્ત ભેગો,
