________________
મહાસતી મયણાસુંદરીની મનનીય મનોદશા
નહિ સંભારતાં ભગવાન્ તીથંકરના ગુણ્ણાનીજ સ્તુતિ કરતી ભગવાન ઋષભદેવજીની સ્તુતિ કરે છે. તે સ્તુતિ કેવી છે તે આપણે જોઇએ :—
20
भत्तिभर मिरसुरिंदबिंद-व दिअपय पढमजिणंद चंद | च दुज्जलकेवलकित्तिपूरपूरियभुवणं तरवेरिसूर ॥ १४४ ॥ सूरुव्व हरिअतमतिमिर देव देवासुरखेयरविहिअसेव । सेवागयगय मयरायपायपयडियपणामह कयपसाय ॥ १७५ ॥ सायरसमसमयामयनिवास, वासवगुरुगोयरगुणविकास | कासुज्जलसंजमसीललील, लीलाइ विहिअमोहावहील ॥ १७६॥ हीलापरजतुसु अकयसाव, सावयजणजणि अआणंदभाव । भाबलय अलकिय रिसहनाह, नाहत्तणु करि हरि दुक्खदाह ॥ १७७॥ इअ रिसहजिणेसर भुवणदिणेसर, तिजय विजयसिरिपाल पहो । मयणाहिअ सामिअ सिवगइगामिअ, मणह मणोरह पूरिमहो । १७८ ।
જેના ચરણકમળમાં ભક્તિપૂર્વક ઈંદ્રના સમુદાયે નમસ્કાર કરેલા છે, જે અઢાર કાડાકેાડિ સાગરોપમ અજ્ઞાનમય અંધારાને દૂર કરનાર હાઈ પ્રથમ જિનેશ્વર છે, જેએએ સ'પૂ` અને ચંદ્ર જેવી ઉજ્જવળ કીતિના સમુદાયે જગતને ભરી દીધુ છે, જેઓએ પેાતાની સત્તામાત્રથી આત્માને સ્વસ્વરૂપની ચલિત કરી દેનાર કામ, ધાદિ અંતરગ શત્રુઓને દૂર કરવામાંજ શૌય ફારખ્યુ છે, જેઓએ અજ્ઞાન અંધકારનાં પડલાના નાશ કરવામાં અંતરગ સૂર્યની સ્થિતિ પ્રાપ્ત કરી છે, જેમની દેવતા, વિદ્યાધરા અને અસુરાએ સેવા કરી છે, જેમના ચરણકમળમાં માનના શિખર ઉપર ચઢેલા રાજાએ પણ પેાતાના અભિમાનને છેડીને સેવા માટે આવેલા અને જેએએ વસ્તુના સત્યસ્વરૂપને પ્રગટ કરવાદ્વારાએ જગતના