________________
મહામંત્રની સર્વશ્રેષ્ઠ ઉપાદેયતા એક મહારત્નને જ ગ્રહણ કરે, અથવા રણસંકટ વખતે સમર્થ સુભટ પણ જેમ શેષ શાસ્ત્રને છેડીને એક અમેઘ શસ્ત્રને જ ગ્રહણ કરે, તેમ: અંત સમયે મહા રતનસમાન અથવા કષ્ટ સમયે અમોઘ શસ્ત્રસમાન એક શ્રી નવકારને જ ગ્રહણ કરવાનું શાસ્ત્રવચન છે, કારણ કે–તેનો બોજ ઓછો છે અને મૂલ્ય ઘણું છે. બેજ ઓછો એ રીતે છે-તેના અક્ષરો માત્ર અડસઠ જ છે. મૂલ્ય અધિક એ કારણે છે કે-તે ધર્મવૃક્ષના. મૂળને સીચે છે, ધર્મપ્રાસાદના પાયા તરીકેનું કાર્ય કરે છે. ધર્મપુરમાં પ્રવેશ કરવાના દ્વાર રૂપ બની રહે છે અને ધર્મરત્નના. સંગ્રહ માટે પરમ નિધાનની ગરજ સારે છે. તેમાં પણ કારણ એ છે કે–તે સર્વ જગતમાં ઉત્તમ એવા ધર્મને સાધી ગયેલા સાધી રહેલા અને ભવિષ્યમાં સાધી જનારા સર્વશ્રેષ્ઠ પુરુષને પ્રણામ રૂપ છે. તેઓ પ્રત્યે હાર્દિક વિનયરૂપ છે, ભાવપૂર્વક તેઓના સત્ય ગુણોના સમુત્કીર્તનસ્વરૂપ છે અને તેથી યથેચ્છ ફળને સાધી આપનાર છે. આ એકડાને સિદ્ધ કર્યા વિના. જેઓ ધર્મના અન્ય અનુષ્ઠાન વડે યથેચ્છ ફળની આશા સેવે છે, તેઓ બારાક્ષરી ભણ્યા વિના જ સકળ સિદ્ધાન્તના પારગામી થવાની મિથ્યા આશા સેવનારા છે. નવકાર એ ધર્મગણિતને એકડે છે અથવા ધમસાહિત્યની બારાક્ષરી છે. જેમ એકડાને કે બારાક્ષરીને પ્રથમ અભ્યાસ બાળકને કષ્ટદાયી ભાસે છે તથા અતિ પ્રયત્નસાધ્ય હોય છે, તેમ ધર્મના એકડા કે બારાક્ષરીસ્વરૂપ નવકારને પણ યથાસ્થિત અભ્યાસ ધર્મ માટે બાળકતુલ્ય જીને અતિ કષ્ટસાધ્ય અને અરુચિકર ભાસે છે, તે પણ તે કસેટીમાંથી પસાર થયા વિના ધર્મમાર્ગમાં સાચી
