________________
re
સાધના,
છે, તેા પછી એ સઘળા દોષોનું જ્યાં સંગમસ્થાન હાય, ત્યાં એ ચિત્તની કિલતાનું વર્ણન થવું જ અશકય છે. એ કારણે ઈતર દનકારેએ એવા આત્માને તામસપ્રકૃતિવળા ગણાવ્યા છે અને જૈનશાસ્ત્રકારોએ પણ તેએને અધમ લેશ્યાઓવાળા વળ્યા છે. કામની ખાતર અશ્પાનની ઈચ્છાવાળા આત્માએ તેટલા લિષ્ટ અધ્યવસાયવાળા નથી હાતા, તે પણ તેઓનું ચિત્ત પણ હમેશાં રાગગ્રસ્ત તથા વિવેકવિકલ ડાય છે. તેઓ પણ દુર્ગંતિના અધિકારી થાય છે. અ'પુરુષાર્થની જેમ કામપુરુષાનાં પણ કારણુ, સ્વરૂપ, વિષય અને ફળ ગર્હણીય છે. કામનુ કારણ જે અર્થ છે, એ તે સ્વભાવથી જ અસુંદર છે; કામનું સ્વરૂપ તીવ્ર અભિષ્ણ'ગ છે, તે પણ સંતાપને પેદા કરનારૂં છે; કામના વિષય સ્રીકલેવર છે, તે પણ અત્યંત અશુચિમય છે; અને કામનું ફળ તે અત્યંત કટુ અને વિરસ છે, તેથી તે પણ જીવને અનિષ્ટ જ છે. કામની સાધનસામગ્રી જેમ લક્ષ્મી છે, -તેમ શરીર, વય, કળા, દાક્ષિણ્ય, અનુરાગ, ક્રૂતિ આદિના વ્યાપારા, રતિક્રીડા વગેરે છે. એ સઘળી વસ્તુએ સ્વયં અશુભ છે. ક્ષણ માત્રમાં વિપરિણતિને પામનારી છે તથા અતિ અલ્પ અને કલ્પિત સુખને આપનારી છે. એટલુ જ -નહિં પણ સરસવ જેટલાં સુખને આપી મેરૂ જેટલાં કષ્ટને આપે છે, અથવા ખ઼િન્દુ માત્ર સુખના અનુભવ કરાવી સાગર જેટલાં દુઃખામાં નાંખે છે. કામસુખની તૃષ્ણાથી જ જીવને સ્વર્ગ અને મેાક્ષનાં અનંત સુખા હારી જવાં
.
