________________
૭૩
સગ અડપય સામે આવી તત્ય, કરી અજલીય પ્રભુમીય મથ્થ; સુખે ભાખે એ ક્ષણ આજ સાર, તિયલાય પહુ દીઠા ઉદાર. ૪ રે રે નિપુણા સુરલેય દેવ, વિષયાનલ તાતિ તુમ સવેવ; તસુ શાન્તિકરણ જળધર સમાન,'મિથ્યા વિષે ચૂરણ ગરુડવાન. પ તે દેવ સકળ તારણ સમથ્થ; પ્રગટયા તસ પ્રણમી હુવેા સનાથ; એમ જંપી શક્રસ્તવ કરેવ, તવ દેવદેવી હરખે સુવિ. ૬ ગાવે તવ રંભા ગીત ગાન, સુરલે હુવા મંગલ નિધાન; નરક્ષેત્રે આરજવંશ ઠામ, જિનરાજ વધે સુર હર્ષ ધામ. છ પિતા માતા ઘરે ઉત્સવ અશેષ, જિનશાસન મંગલ અતિ વિશેષ; સુરપતિ દેવાદિક હર્ષ સંગ, સંયમઅર્થિ જનને ઉમંગ. ૮ શુભવેળા લગને તીનાથ, જનમ્યા ઇંદ્રાદિક હર્ષ સાથ; સુખ પામ્યા ત્રિભુવન સર્વ જીવ, વધાઈ વધાઈ થઇ અતીવ. હું
(પછી જગચિંતામણીનું ચૈત્યવંદન. જયવીયરાય અરધા સુધી કહેવુ. પછી હાથ ધોઈ લુછી નાંખવા, ને એક નવકાર ગણીને જળપૂર્ણ કળશને ધૂપ દઈ હાથમાં લઇને લૂગડુ' ઢાંકી નીચે પ્રમાણે કળશ કહેવા.
ઢાળ ૫ મી.
( શ્રી શાન્તિજિનને કળશ કહીશુ, પ્રેમ સાગર પૂર. એ દેશી ) શ્રી તીરથપતિનું કળશ મજ્જન, ગાઇએ સુખકાર; નરખિત્ત મંડણ દ્રુહ વિદ્યુ ડણ, ભવિક મન આધાર; તિહાં રાવ રાણા હર્ષ ઉત્સવ, થયા જગ જયકાર. દિશિકુમરી અવધિ વિશેષ જાણી, લહ્યો હર્ષ અપાર. ૧
