________________
થો.
વીર જિનેશ્વર અતિ અલસર, ગોતમ ગુણને દરિયાજી, એક દિન આણ વીરની લઈને, રાજગૃહી સંચરીયાજી; શ્રેણિક રાજા વંદન આવ્યા, ઉલટ મનમાં આણુજી, પર્ષદા આગલ બાર બીરાજે, હવે સુણે ભવિ પ્રાણીજી. ૧ માનવ ભવ તમે પુણ્ય પામ્યા, શ્રી સિદ્ધચક આરાધોજી, અરિહંત-સિદ્ધ-સૂરિ-ઉવક્ઝાયા, સાધુ દેખી ગુણ વાધાજી; દરિસણ-નાણ-ચારિત્ર-તપ કીજે, નવપદ ધ્યાન ધરીજી, ધુર આસેથી કરવા આંબિલ, સુખ સંપદા પામી છે. ૨ શ્રેણિકરાય તમને પૂછે, સ્વામી ! એ તપ કેણે કીધું છે? નવ આંબિલ તપ વિધિશું કરતાં, વાંછિત સુખ કેણે કીધું? મધુર ધ્વનિ બેલ્યા શ્રીગૈાતમ, સાંભળ શ્રેણિકરાય વયણાજી, “રાગ ગયોને સંપદા પામ્યા, શ્રી શ્રીપાળ ને મયણજી. ૩ રૂમઝુમ કરતી પાયે નેઉર, દિસે દેવી રૂપાળીજી, નામ ચકકેસરી ને સિદ્ધાઇ, આદિ જિન વીર રખવાલી; વિઘનકેડ હરે સહુ સંઘનાં, જે સેવે એના પાયજી, ભાણુવિજય કવિ સેવક નય કહે, સાનિધ્ય કરજે માય. ૪
જિનશાસન વંછિત, પૂરણ દેવ રસાલ, ભાવે ભવિ ભણીયે, સિંદ્ધચક ગુણમાલ; ત્રિહું કાલે એડની, પૂજા કરે ઉજમાલ, તે અજર અમર પદ, સુખ પામે સુવિશાલ.
