________________
૨૮૬ વસ્ત્ર પાત્ર નિજ સંતતિ, દુર્લભ સુલભ નિહાલ; કંટક પટ લગને થશે, શાસન કંટક જાલ. નિર્લોભી પ્રભુ નવ લિયે, તે વાડવા લઈ જાય; વર્ષાધિક ઇમ વીરજી, ચીવર ધર કહેવાય. સાઢા બાર વરસ લગે, સહતા પરિષડ ઘેર; ઘેર અભિગ્રડ ધારતા, હણવા કર્મ કર
હાલ ત્રીજી રાગ બરા તાલ કેર મજા દેતે હૈ કયા યાર, તેરે બાલ પુંધર વાલે. એ દશી ધન ધન વદ્ધમાન વડવીર, વિચરે ઉગીતલ ઉપગારી; સુર નર તિરિ ઉપસર્ગ સુધીર, સમ્યગ સહતા સમતા ધારી.
એ આંકણી. શૂલપાણિને કેશિક વ્યાલ, ગુણ હીણ ગશાલે ગેવાલ; વ્યંતરી કટપૂતના વિકરાલ, કરે પરિષહ પ્રભુને દુઃખકારી. ધન૧ કપટી કુટિલ હૃદયને કૂર, સંતાપે બહુ સંગમ સુર; પ્રભુજી પામ્યા દુઃખ ભરપૂર, રહ્યા ષટ માસી નિરાહારી. ધન૨ ગોપે ખીલા ઠેકયા કાન, મૂકી ખેંચે રાડ મહાન; થયું અતિ ભરવ તવ ઉદ્યાન, ફાટી પર્વત શિલા ભારી. ધન ૩ ઉધર્યા અપરાધી અસુમંત, શ્રી જિનમાણુક કરુણવંત; મૂડી બાકુલ લઈ મહંત, તાતજી ચંદનબાલા તારી. ધન ૦૪
દેહા કર્યો એક ષટ માસી તપ, પંચ દિવસ ઉણ એક નવ માસી તપ કર્યો, ત્રણ માસી બે ટેક. ૧
