________________
૨૨૫
ષષ્ઠી અક્ષત પજા.
દેહા. અક્ષતપૂજા પૂછયે, અક્ષતપદ દાતાર; પશુઆ રૂપ નિવારીને, નિજરૂપે કરનાર. ૧
ઢાળ છઠ્ઠી.
મનમેહન મેરેએ દેશી. તુમ અમ પહેલે એકઠા, મનમેહન! મેરે, મળિયા વાર અનંત, મ0 શીધ્રપણે કેમ સાહિબા ! મ૦ આપ આ ભગવંત ? મ. ૧ આળસુ મંદ પરાધીને મ0 અંતર પડી જાય; મ એકલડા મેં આચર્યા મ0 તિરિય ગતિનાં આય. મ૦ ૨ એકેદ્રિયમાંહે રહ્યો મઢ બાવીસ વરસ હજાર; મઠ ક્ષુલ્લકભવ સત્તર કયાં મઠ શ્વાસોશ્વાસ મેઝાર. મ૦ ૩ બેઈદ્રિય ગુરુ આયુથી મ૦ જીવે વરસ તે બાર; મ ઓગણપચાસ વાસરા મ. તેઇદ્રિય અવતાર. મ. ૪ છમાસી ચઉરિક્રિયે મપલ્ય પહિંદી તીન; મ બંધ કહ્યો સાસ્વાદને મ૦ ઉદયે પંચમ લીન. મ. ૫ સત્તા ખસી ગઈ સાતમે મ. પૂજ્ય હુઆ શુભવીર; મ. હું પણ મળીયે અવસરે મ પૂજું અક્ષતે થઈ થીર. ૫૦ ૬
કાવ્યમ–ક્ષિતિતલે ૧ સહજભાવ ૨ મગ્ન હીં શ્રીં પરમ તિર્યગાયુર્નિવારણાય અક્ષતાનું ય સ્વાહા.
તિર્યગાયુનિવારણુર્થ ષષ્ઠી અક્ષત પૂજા સંપૂર્ણ
૧૫
