________________
૨૧૮
ચાર અઘાતી આખાં, ખંધાદય સુવિચાર, સત્તાયે પણ જાણિયે, અધ્રુવપદ નિરધાર. ચાર ગતિમાં જીવડા, આયુકર્મને ચેગ; અંધ ઉદયથી અનુભવે, સુખ દુઃખ કેરા લાગ. ચરમશરીરી વિષ્ણુ જિકે, જીવ ઈણે સંસાર; સમય સસય ખાંધે સહી, કમ તે સાત પ્રકાર.
અંતરમુહૂતે આઉભું, ભવમાં એકજ વાર; આંધી અબાધા અનુભવી, સંચરીયા ગતિ ચાર. એમ પુદ્દગલ પરાવના, કરી સંસાર અનત; નિર્ભયદાયક નાથજી ! મળિયા તું ભગવંત
જળપૂજા જુગને કરી, ધરી પ્રભુચરણે શીશ; ચાર પયડીમાં સુરગતિ, દાયક ઠાણુ કહીશ.
ઢાળ પહેલી.
પરમાતમ પૂજા રચાવે, સમતારસ ધ્યાન ધરાવે; શાક સંતાપ અલ્પ કરાવે, સાધુ સાધવીને વેહરાવે
૪
શીતલજિન સહજાન’દીએ દેશી.
તીદિક કલશા ભરિયે, અભિષેક પ્રભુને કરીયે; પ્રાતિહારજ શાભા ધરીયે, લઘુ ગુરુ આશાતના હારયે; સલુણા સંત! એ રીતે કીજે, દેવ આયુ લહે ભવ ખીજે. સ૦ ૧
ગુણી રાગ ધરે વ્રત પાળે, સમક્તિ ગુણને અનુવાળે; જયણા અનુક ંપા ઢાળે, કરે ગુરુવ`દન ત્રણ કાળે.
ૐ
સ૦ ૨
સ૦ ૩
