________________
૨૦૨
કાવ્યું. ક્ષિતિલે -૧ સહજભાવે૨ મત્રઃ ૪ હીં શ્રી પરમ અસતાબન્ધસ્થાનનિવારણય અક્ષત
૨૦ સ્વાહા. અસાતા બન્ધ નિવારણાર્થ પછી અક્ષતપૂજા સંપૂર્ણમ.
સપ્તમી નિવેદ્ય પૂજા
દેહા ન કરી નિવેદ્ય પૂજના, ન ધરી ગુની શિખ; લહે અશાતા પરભવે, ઘર ઘર માંગે ભીખ.
ઢાળ સાતમી ઈમન નાગિણ-મહારી સહિરે સમાણુ-એ દેશી. તુજ શાસનરસ અમૃત મીઠું, સંસારમાં નવિ દીઠું રે;
મનમેહન સ્વામિ! દીઠું પણ નવિ લાગ્યું મીઠું, નારક દુખ તેણે દીઠું રે. મ૧ દશવિધ વેદના અતુલ તે પાવે, દુઃખમાં કાળ ગાવે રે, મ પરમાધામી દુઃખ ઉપજાવે, ભવ ભાવના એ ભાવે રે. મ૦ ૨ જેમ વિષમુક્તિ તલાર અવાજા, એક નગરે એક રાજા રે, મ. શત્રુસૈન્ય સમાગમ પહેલું, ગામ ગામ વિષ ભેળ્યું રે. મ૦ ૩ ધાન્ય મિઠાઈ મીઠા જળમાં, ગેળ ખાંડ તફળમાં રે; મ. પડતું વજવી એમ ઉપદેશે, “જે મીઠાં જળ પીશે રે. મ૦ ૪ ભક્ષ્ય ભોજ્ય રસ લીના ખાશે, તે યમ મંદિર જાશે રે મા દૂરદેશગત ભેજન કરશે, ખારાં પાણી પીશે રે. મ૦ ૫
