________________
૧૮૨
કળશ રાગ ધન્યાશ્રી. તુઠો તુઠો રે–એ દેશી ગાયે ગાયે રે, મહાવીર જિનેશ્વર ગાયે, ત્રિશલામાતા પુત્ર નગીને. જગને તાત કહાયે; તપ તપતાં કેવળ પ્રગટાયે, સમવસરણ વિરચાય રે. મહા૧ રયણ સિંહાસન બેસી ચઉમુખ, કર્મસૂડણતપ ગાયે, આચારદિનકરે વદ્ધમાનસૂરિ, ભવિ ઉપગાર રચાયે રે.
મહા૦ ૨ પ્રવચનસારદ્વાર કહાવે, સિદ્ધસેન સૂરિરા; દિન ચઉસદી પ્રમાણે એ તપ, ઉજમણે નિરમા રે. મહા. ૩ ઉજમણથી તપફળ વધે, ઇમ ભાખે જિનરા જ્ઞાન ગુરુ ઉપગરણ કરાવે, ગુરુગમ વિધિ વિરચાયો રે.મહા. ૪ આઠ દિવસ મળી ચેસઠ પૂજા, નવ નવ ભાવ બનાયે; નરભવ પામી લાહે લીજે, પૂણ્ય શાસન પાયે રે. મહા૫ વિજિનેન્દ્ર સૂરીશ્વર રાજ્ય, તપગચ્છ કે રા; ખુશાલવિજય માનવિજય વિબુધના, આગ્રહથી વિરચાયે.
મહા. ૬ વડ ઓશવાળ ગુમાનચંદસુત, શાસન રાગ સવા; ગુરુભક્તિ શા ભવાનચંદ નિત્ય, અનમેદન ફળ પાયે રે.
મહા. ૭ મૃગ બળદેવ મુનિ રથકારક, ત્રણ હુઆ એક ઠા કરણ કરાવણ ને અનમેદન, સરિખાં ફળ નિપજાયે રે. મહા૦૮
