________________
૧૬૫
ગીત. રાગ ગૂજરી.
ઘણું જીવ તુ જીવ જિનરાજ જીવા ઘણું, શંખ સરણાઈ વાજિંત્ર એલે
મહુર પિર પિર દેવકી દુંદુભી, હૈ! નહિ જિન તણે કેાઈ તાલે. ઘણું૦ ૧.
ઢાલ નિશાન કરતાલ તલતાલશું,
અલ્લરી પણવ ભેરી નફેરી;
વાજતાં દેવ વાજિંત્ર જાણે કહે, સકલ ભવિ। પ્રભા ભવ ન ફ્રી. ધણું૦ ૨ એણીપરે ભવિક વાજિં ત્રપૂજા કરી, કહે મુખે તુ પ્રભુ ! ત્રિજગ દીવેા; ઈંદ્રપરે કેમ અમે જિનપપૂજા કરૂ, આરતિ સાખિ મંગળ પઇવે, ઘણું૦ ૩.
કાવ્યમ,
મૃદંગ ભેરી વરવેણુ વીણા, ષડ્તામરી–ઝરિ—કિ ંકિણીનાં; ભુંભાર્દિકાનાં ચ તા નિનાદૈ:, ક્ષણુ જગન્નાદ્રુમય અભૂવ. ૧૭,
સપ્તદેશ સવાદ્ય પૂજા સમાપ્ત. ૧૭
વસ્તુ છંદ
એહ વિધિવર, એડ વિધિવર, સત્તર ગુણ ભેદ, પૂજા પરમેશ્વરતણી, કરીય દેવ નર નારી શ્રાવક, સમક્તિધારી નિપુણ્નર, વીતરાગ શાસન પ્રભાવક,
