________________
૯૬
શંખ પણવ ભુંગળ ભેરી, ઝલ્લરી વીણા નફેરી; એક કરે હુય હુયકાર, એક કરે ગજ ગુલકાર.
ઢાળ
ગુલકાર ગના રવ કરે એ; પાય દૂર દૂર દૂર સુર ધરે એ.
૧૦
ત્રુટક
હાંરે સુર ધરે અતિ બહુમાન, તિહાં કરે નવ નવ તાન; વર વિવિધ જાતિ છ૬, જાણે ભક્તિ સુરતરુ કદ. વળી કરે મંગલ આર્ટ, એ જ અપન્નત્તિ પાડ; થય થઇ મોંગલ એમ, મન ધરે અતિ બહુ પ્રેમ.
ઢાળ
બહુ
પ્રેમ શુ ઘાષણા પુણ્યની સુર સહુએ; સમકિત પાણા શિષ્ટ સતાષણા એમ મહુએ.
ત્રુટક
હાંરે બહુ પ્રેમશું સુખ ખેમ, ઘરે આવીયા નિધિ જેમ; અત્રીસ કાર્ડિ સુવન્ત, કરે વૃષ્ટિ રયણની ધન્ના જિનજનની પાસે મેલી, કરે અડ્ડાઇની કેલી; નદીસરે જિન ગેહ, કરે મહેાત્સવ સસનેહ.
ઢાળ
હવે રાય મહાત્સવ, કરે રંગભર, હુવા જમ પરભાત; સુર પૂજીએ સુત, નયણે નિરખી, હરખીએ તવ તાત. વર ધવલ મંગલ, ગીત ગાતાં, સધવ ગાયે રાસ; અહુ દાને માને, સુખીયા કીધા, સકલ પુગી આસ.
૧૧.
૧૨.
૧૩
૧૪
૧
