________________
. ૨૧
શકશે ? નહિંજ સુધરી શકે.” આવાં માર્મિક (ઊંડી અસર કરનારાં) વચનથી જેમ કંડુ રાજા જાગ્રત થઈ ગયા હતા તેમ ભવભીરૂ જને એ પણ જાગૃત થવું જોઈએ. નહિતો “લગન વેળા ગઈ ઉંઘમાં પછી વર પસ્તાય ” એના જેવું બનશે. શાણુ માણસોને આટલી શિખામણ પણ બસ છે. સંસારિક પાપ-આરંભમાં રગદોળાયાથી મલીન થઈ ગયા છતાં છેવટે નિર્મળ થવા ઈચ્છતા ભવ્ય જનેએ પવિત્ર તીર્થસ્થળમાં આવીને આ ભૂત વીલ્લાસથી પ્રભુ પ્રતિમાનું અથવા નિગ્રંથ સાધુ પુરૂષાદિકનું ઉત્તમ આલંબન લહી, સ્થિર ચિત્તથી ચપલતા રહિત પ્રેમપૂર્વક રૂચિ બહુમાન સહિત શુદ્ધ સનાતન માર્ગ આદર જોઈએ. અને અનાદિ કાળથી દ્રઢ રૂઢ થયેલા દેષ જાળને ઉછેદ કરવા પ્રબળ પુરૂષાર્થ સેવવો જોઈએ. શત્રુંજયાદિક મહાતીર્થને ઉચ્ચ પ્રદેશમાં આવી સદ્દગુરૂનાં ચરણમાં આધીન રહી, યથાશક્તિ તપ જપ સંયમ વડે અનાદિ કર્મમળને ક્ષય કરવા ઉજમાળથવું
