________________
३२२
अक - (क्वुन्, ण्वुल्, वुञ् वुत्, वुन् ) क्वुन् ( अक) रञ्जने लागे छे. रजक धोनी ण्वुल् ( अक ) तभाभ धातुयोने लागे छे, भने नियाना उर्तान अर्थ भणावे छे. पच्+अ= पाचक, गै+अक= गायक गानार, नी+अक = नायक हरिनार, हन्+अक=घातक, धा+अक = धायक शम् वर्गना धातुभोने લગાડતી વખતે ઉપાન્ત્ય स्वर संगात नथी. शमक, दमक, जनक, डेटलाई धातुमा लगाउवाथी रोगनां नाम भणावे छे. हृद् प्रच्छर्दिका उसटी थवी. प्रवाहिका भरो. चर्च्-विचर्चिका अस. डेटली वजत धातुनो ४ अर्थ भणावे छे. आस्-आसिका फेसवुं ते. शी-शयिका सूवुं ते. वुञ् – (अक) निन्दू, हिंस् क्लिश, खाद, विनश्, परिक्षिप् रह्, वद्, व्ये, माष् भने सृने 'झियाना उर्ता' अगर · ટેવવાળો 'ના અર્થમાં લગાડાય छे. निंदक, हिंसक, क्लेशक, परिक्षेपक दिव् ने कुरानी पहेली आ आवे तो आदेवक लुगारी आकोशक गाणो हेनार.
,
वुत् – प्रु, स्रु भने लुने 'नी अंदर अवीएणु ' थे अर्थमां
-
सगाडाय छे. प्रु + अक = प्रवक, स्रु + अक= खवक, लु + अक = लवक उपवामां प्रवीण.
घुन् नृत्, खन् भने रज् ने' उगाना लगुनार 'ना अर्थभां लगाउाय छे. नृत् + अक = नर्तक, खनक, रञ्जक रंगनार.
-
अथु (अथुच्) वेप् + अथु = वेपथुप, श्वयथु, दवथु दु:. आक (बाकन्) जल्प्, भिक्षू, कुट्टू, लुंह् भने वृने लगाउाय छे. जल्पाक, भिक्षाक, कुट्टाक अपनार, लुंठ्ठाक सुंटारे..
आरु
वंद-वंदारु
,
आलु 'वाणा'ना अर्थभां. स्पृह् प्रह्, पत्, दयं, धातुयोना २४ ३५ने तथा निद्रा, तन्द्रा भने श्रद्धाने लगाउवामां यावे छे. स्पृहयालु, दयालु, निद्रालु, श्रद्धालु.
-
