________________
૩૩૭
ગુસ્સે થાએ તે મારા આ ભવને નાશ કરેા, તાપણ હું સત્ય વ્રતને! ભગ નહિ કરૂં, કારણકે ભંગ કરૂં તેા આવતા ભવમાં દુઃખ પ્રાપ્ત થાય. આથી રાજાએ તેને શિક્ષા કરી કે તું આ વ્રતની જેમ ખીજા' વ્રતાનું પાલન કર. આ વાત શ્રીકાન્તે માન્ય રાખી. તેથી તેને રાજાએ ભંડારી તરીકે નીમ્યા, ઘેાડાજ વખતમાં તે મહાવીર સ્વામીના શાસનના શ્રાવક થયા. શ્રીકાન્તે જિનદાસના શબ્દથી ખીજું વ્રત પાળ્યુ, તેથી તેને આ લેાકમાં ઇષ્ટ પદ મળ્યું, માટે ભવ્ય પ્રાણીઓએ વ્રતગ્રહણ કરીને અવશ્ય પાળવું. ૨. મૃષાવાદ ઉપર વસુ રાજાની કથા. મુક્તિમતી નગરીમાં ક્ષીરકદમક નામે ઉપાધ્યાય રહેતા હતા. તેની પાસે તે ઉપાધ્યાયના પુત્ર પર્વત, રાજાને પુત્ર વસુ અને એક બ્રાહ્મણના પુત્ર નારદ એ ત્રણ જણા સાથે ભણતા હતા. એક વખત ભણતાં સૂઈ ગયા હતા. તેવામાં આકાશ માર્ગે જતા કાર્યું એ ચારણ મુનિ તેમને જોઈ ખેલ્યા કે આ ત્રણ વિદ્યાથી એમાં એક સ્વગામી અને મે નરકગામી છે. આ શબ્દ ઉપાધ્યાયે સાંભળ્યેા. તેથી પાઠકે તેમની પરીક્ષા માટે લેટની કણેકના એકેક કુકડા આપીને કહ્યું કે જ્યાં કાઈ દ્વેષે નહિ ત્યાં કુકડાને મારી નાખજો. આ પ્રમાણે સાંભળી વસુ અને પ°ત તેને મારીને પાછા આવ્યા, પણ નારદે એકાંતે જઈ ને વિચાર કર્યો કે કેવળીએ સત્ર જુવે છે, માટે ગુરૂએ મારી પરીક્ષા કરવા આપ્યા છે, તેથી માર્યા વિના કુકડા પાછે લાવ્યેા. ગુરૂએ જાણ્યું કેઃ-નારદ દયાને લીધે સ્વગે જવાના અને ખીજા એ નરકે જવાના. ઉપાધ્યાયે ગુરૂ પાસે દીક્ષા લીધી. તેની જગ્યા તેના પુત્ર પર્વતને આપી. અભિચંદ્ર રાજાના પદ ઉપર વસુકુમાર રાજા થયા.
૨૨
