________________
૩૨૫ દિવસે તેને પકડી લાવવાને કમ કર્યો. શુકપક્ષીને પકડી રક્ષક લઈ ચાલે, તેની પાછળ સુડી અશ્રુધારાથી દડી. જે રાજા તેને મારવા જાય છે, તેવામાં સુડીએ વચમાં પડીને પોતાના દોહદની વાત જણાવી અને કહ્યું કે તમે પણ શ્રીદેવીને માટે તમારા જીવિતને છોડી દેતા હતા. તે પછી અમારા જેવાને શો દોષ? રાજાએ વિસ્મય પામી પૂછ્યું કે સ્ત્રી માટે જીવિત છેડતાં તે મને ક્યારે જે હિતે? તે વાત મને કહે. પક્ષિણ એ વાત કહેવા માંડી “કે તમારા રાજ્યમાં પૂર્વે એક પારિવ્રાજકા કે જે કુડકપટથી ભરેલી હતી, તેની શ્રીદેવીએ બહુ ઉપાસના કરી. તેથી પ્રસન્ન થઈ. તેણીએ ઈચ્છિત માગવાને કહ્યું ત્યારે તેણીએ કહ્યું કે મારો સ્વામી ઘણી રાણીઓવાળે છે હું તેની એક રાણી છું અને સર્વમાં દુર્ભગ થયેલી છું. માટે હું તેને વલ્લભ થાઉં અને મારો સ્વામી મારે એને વશ થાય કે મારા જીવિત વડે તે જીવે અને મૃત્યુથી તે મૃત્યુ પામે એવું કરી આપે. ત્યારે પરિવ્રાજકાએ એકાગ્રમને સાધ્યની સિદ્ધિ કરનારે એક મંત્ર તેણને આપે. તે વડે તેનું પ્રતિદિવસ તે મંત્રનું ધ્યાન ધરવાથી રાજાએ રાજભવનમાં આવવા માટે પ્રતિહારી દ્વારા કહેવડાવ્યું. શ્રીદેવી હાથીની ઉપર બેસી રાજભવનમાં આવી, રાજાએ તેનું સન્માન કર્યું અને તેને બધાના કરતાં શ્રેષ્ઠ પદ આપ્યું. એકદા પારિવ્રાજકાએ તેને ઇચ્છિત ફળ મળ્યું છે એમ પૂછયું ત્યારે તે બેલી કે મારે જીવિતે જીવે અને મારા મૃત્યુએ મરણ પામે. તેણીને શ્રદ્ધા થવા માટે પરિવ્રાજકાએ એક મૂળીઉં આપ્યું કે જે વડે તેનું જીવિત છતાં મૃત્યુ પામેલી દેખાશે અને બીજા મૂળી આથી હું સચેતન કરીશ. શ્રીદેવીએ તેમ કર્યું એટલે રાજા ગાંડા જેવો થઈ