________________
૩૧૧
નામ સાચું રે જે મુજ તારશે; નામ ધરાવે નિર્ધામક જે નાથ રે, ભદધિ પાર રે તે ઉતારશે ! શિવ ! કુળ છે | કા સા. | ૫ | સુલસાદિક નવ જણને જિનપદ દીધું રે, કમેં તે વેળારે વસિયો વેગળ; શાસન દીઠું ને વળી લાગ્યું મીઠું રે, આશાભર આવ્યા રે સ્વામી એક છે શિ૦ | કૂવ છે કા૦ સા. ૬ | દાયક નામ ધરાવે તે સુખ આપો રે, સુરતરૂની આગે રે શી બહુ માગણી; શ્રી શુભવીર પ્રભુજી મેઘે કાળે રે, દિયતા દાન રે સાબાશી ઘણી છે શિ૦ | કુરુ કા છે સાવ | ૭ | અષ્ટ પ્રકારી પૂજાની આઠ કથા.
જલ પૂજા વિષે બ્રહ્મપુર નગરમાં સોમિલ બ્રાહ્મણ તેને સેમા ભાર્યા યજ્ઞવત્ર નામે પુત્ર અને સોમશ્રી નામે પુત્રવધુ હતી. સેમિલ મરણ પામ્યા ત્યારે તેની ઉત્તરક્રિયા માટે સાસુએ વહુને પાણીને ઘડે ભરી લાવવાને કહ્યું. પાણીને ઘડો લઈને આવતાં મુનિ પાસે તેણીએ સાંભળ્યું કે “જે માણસ જિનેશ્વરની પાસે જળને ઘડે ભાવથી મૂકે તે જ્ઞાન પામીને મોક્ષ મેળવે છે. તેથી તેણીએ પ્રભુ પાસે ઘડે મૂકી કહ્યું, કે હું અજ્ઞાની આપની સ્તવના જાણતી નથી, પણ જલન પૂર્ણ ઘડો ચડાવવાથી જે પુણ્ય થતું હોય તે મને થાઓ. બીજી સ્ત્રીઓ પાસેથી સાસુએ વહુની વાત સાંભળીને, લાકડી લઈ સમશ્રીને કહ્યું કે તે દેરાસરમાં ઘડે કેમ આપે? ઘડા વિના તને ઘરમાં પેસવા નહિ દઉં. સમશ્રી રેતી રેતી કુંભાર પાસે ગઈ અને કહ્યું કે ભાઈ ! મારું કંકણું લઈને મને ઘડે આપ. કુંભારે રેવાનું કારણ પૂછવાથી સમશ્રીએ
