________________
૩૦૧ દેવ, જાવજવં સુસાહ ગુણો જિણપન્નર તત્ત, ઈએ સમ્મત્ત માએ ગહિસં . ૧૪ ખમિઆ ખમાવિઆ મઈ ખમિ., સવ્વહ છવનિકાય. સિદ્ધહ સાખ આલોયણહ, મુઝહ વઈર ન ભાવ ૧પા સબ્ધ જીવા કમ્યવસ, ચઉદહ રાજ ભમંત છે તે મે સબ્ધ ખમાવિઆ, મુઝવિ તેહ ખમંત છે ૧૬ છે જે જે મણેણ બદ્ધ, જે જ વાણુ ભાસિઅં પાવં જ જ કાણ કર્ય, મિચ્છામિ દુક્કડં તસ્સ છે ૧૭ છે
તેમાં ચૌદમી ગાથા ત્રણવાર કહેવી પછી સાત નવકાર ગણવા. પછી છેલ્લી ત્રણ ગાથા કહેવી. ત્યારબાદ નિદ્રા ન આવે ત્યાં સુધી સઝાય ધ્યાન કરે. જ્યારે નિદ્રા પીડિત થાય ત્યારે માત્રા વિગેરેની બાધા ટાળીને દિવસે પડિલેહેલી જગ્યાને પૂજીને સંથારો કરે. તે આ પ્રમાણે પ્રથમ જમીન પૂજીને સંથારીયું પાથરે, તેની ઉપર ઉત્તરપટ્ટો (એક પડે ઓછાડ) પાથરે, મુહપત્તિ કેડે ભરાવે, ચરવળે ડાબે પડખે મૂકે અને માતરીયું પહેરીને ડાબે પડખે હાથનું ઓશીકું કરીને કુકડાની માફક પગ સંકેચીને સુવે. રાત્રિએ ચાલવું પડે તો ડંડાસણ વડે ભૂમિ પૂજીને ચાલે. રાત્રિ પિસહવાળાને સવારે કરવાને વિધિ.
પાછલી રાત્રે જાગીને નવકાર સંભારી, ભાવના ભાવી, માત્રાની બાધા ટાળી આવે. પછી ઈરિયાવહી પડિકમી, કુસુમિણ દુસુમિણને કાઉસ્સગ્ન કરીને રાત્રિ પ્રતિક્રમણ કરે.
ત્યારપછી સ્થાપનાચાર્ય પડિલેહે. પછી તેમની સન્મુખ પડિલેહણ કરે. તેની વિધિ આ પ્રમાણે
