________________
૨૭૩ ગુરૂ એળવીએ નહીં ગુરૂ વિનયે, કાળે ધરી બહુમાન સૂત્ર અથ તદુભય કરી સુધાં, ભણીએ વહી ઉપધાન. પ્રા. ૨ જ્ઞાને પગરણ પાટી પથી, ઠવણ નકારવાલી; તેહ તણી કીધી આશાતના, જ્ઞાન ભક્તિ ન સંભાળી રે. પ્રા. ૩ ઈત્યાદિક વિપરીત પણાથી, જ્ઞાન વિરાધ્યું જેહ, આ ભવ પરભવ વળીરે ભવભવ, મિચ્છામિ દુક્કડે તેહરે; પ્રાણી સમકિત લ્યો શુદ્ધ પાણી, વીર વદે એમ વાણીરે. પ્રા. ૪ છન વચને શંકા નવિ કીજે, નવિ પરમત અભિલાખ; સાધુ તણી નિંદા પરિહરજે, ફળ સંદેહ મ રાખશે. પ્રા. ૫ મૂઢપણું છડે પરશંસા, ગુણવંતને આદરીએ; સાહમ્મીને ધમેં કરી થીરતા, ભક્તિ પ્રભાવના કરીએ. પ્રા. ૬ સંઘ ચૈત્ય પ્રાસાદ તણે જે, અવર્ણવાદ મન લેખે; દ્રવ્ય દેવકો જે વિણસાડ્યો, વિણસંતાં ઉવેખે રે. પ્રા. ૭ ઇત્યાદિક વિપરીત પણાથી, સમકિત ખંડથું જેહ, આ ભવ પરભવ વળી રે ભવભવ, મિચ્છા મિ દુક્કડં તેહરે, પ્રાણું ચારિત્ર લે ચિત્ત આણી, વીર વદે એમ વાણુંરે. પ્રા. ૮ પાંચ સમિતિ ત્રણ ગુપ્તિ વિરાધી, આઠે પ્રવચન માય; સાધુ તણે ધર્મો પ્રમાદે, અશુદ્ધ વચન મન કાયરે. પ્રા. ૯ શ્રાવકને ધમેં સામાયિક, પિસહમાં મન વાળી, જે જયણું પૂર્વક એ આઠે, પ્રવચનમાય ન પાળીરે. પ્રા. ૧૦ ઇત્યાદિક વિપરીત પણાથી, ચારિત્ર ડેરહોલ્યું જેહ; આ ભવ પરભવ વળીરે ભવોભવ,મિચ્છા મિ દુક્કડે તેહરે. પ્રા. ૧૧ બારે ભેદે તપ નવિ કીધે, છતે યોગે નિજ શકત; ધમેં મન વચ કાયા વિરજ, નવિ ફેરવાયું ભગતેરે. પ્રા. ૧૨ ૧૮
