________________
૨૪૩
ज्ञानवान् ज्ञानदानेन, निर्भयोऽभयदानतः
अन्नदानात् सुखी नित्यं, निाधिर्भेषजाद्भवेत् ॥१॥
અર્થ-જ્ઞાનના દાન ( આપવા) વડે જ્ઞાની થાય. અભયદાન દેવાથી ભય રહિત થાય. અન્નના દેવાથી નિરંતર સુખી થાય. ઔષધ આપવાથી પ્રાણી નિરોગી થાય.
, લેક અને લકત્તરથી અવિરૂદ્ધ વ્યાપાર કરે. ઓછું આપવું નહિ અધિકું લેવું નહિ. લેવડ દેવડમાં પ્રમાણિકપણું રાખવું. ભૂલથી કેઈનું આવ્યું હોય તો પાછું આપવું. જુઠું બોલવું નહિ. સાબુ સાજી લોઢું ગળી મધ ધાવડી અને ૧૫ કર્માદાનને વેપાર કરવો નહિ લુહાર ઘાંચી મચી જુગારી વેશ્યા ભાંડ ભવૈયા ચમાર ઈત્યાદિક સાથે વેપારમાં ઘણું ધન પ્રાપ્ત થતું હોય, પણ તેમની સાથે વેપાર ન કરે. ઉપાજેલ ધનની અસારતા જાણતો સદુવ્યય (પરે પકાર) કરે.
૧૦. દીવસના આઠમા ભાગે એટલે ચાર ઘડી દીવસ બાકી હોય ત્યારે વાળુ (ભજન) કરે. પરંતુ સંધ્યા સમયે તેમજ રાત્રે જમે નહિ. જે સંધ્યા સમયે આહાર કરે તે વ્યાધિ ઉપજે, મૈથુન કરે તે ગર્ભ દુષ્ટ થાય, નિદ્રા કરે તો ભૂત પિશાચાદિથી પીડા થાય અને સ્વાધ્યાય કરે તે બુદ્ધિની હીનતા થાય. ભેજન કરી બે ઘડી દિવસ બાકી હોય ત્યારે ચોવિહાર આદિ પચ્ચકખાણ કરે. જે માણસ રાત્રે હમેશાં ચેવિહારનું પચ્ચકખાણ કરે, તેને એક માસમાં પનર ઉપવાસનું ફળ મળે છે. અથવા છેવટે સૂર્યાસ્ત પહેલાં તે ચેવિહાર કરે. સૂર્યાસ્ત પછી ભેજન કરનાર અભિગ્રહ પચ્ચકખાણ
