________________
૧૯૯ કરાવે તે “અધ્યપૂરક દેષ.” આ સેળ દોષ આહાર દેનારથી અજાણપણે ભક્તિ કે દ્રષ્ટિરાગથી લાગે છે.
હવે સાધુ તથા ગૃહસ્થ બંનેના સંગથી ઉત્પન્ન થતા એષણાના દસ દેષ આ પ્રમાણે–૧ આધાકર્માદિક દોષની શંકા સહિત જે પિંડ ગ્રહણ કરે તે “શકિતદોષ.” ૨ સચિત્ત અથવા અચિત્ત એવા મધ આદિ નિંદનીય પદાર્થોના સંઘદવાળે પિંડ ગ્રહણ કરે તે “પ્રક્ષિત દોષ.” ૩ છ કાયની (સચિત્તની) મધ્યમાં સ્થાપન કરેલું જે અચિત્ત અન્ન પણ લેવું તે “નિક્ષિપ્ત દોષ.” ૪ સચિત્ત ફળાદિકથી ઢંકાયેલું જે અનાદિ ગ્રહણ કરવું તે “પિહિતદેષ.૫ દેવાના પાત્રમાં રહેલા સચિત્ત પદાર્થને બીજા પાત્રમાં નાંખીને તે વાસણથી જે દેવું તે “સંહદોષ.” ૬ અસમજુ બાલક, વૃદ્ધ, નપુંસક, ધ્રુજતે, આંધળે, મદોન્મત્ત, હાથપગવિનાને, બંડીવાળે; પાદુકાવાળે, ખાંસીવાળ, ખાંડનાર, તેડનાર; ફાડનાર, અનાજ વિગેરે દળનાર, શું જનાર, કાતરનાર, પિજનાર વિગેરે છકાયના વિરાધક પાસેથી, તેમજ ગર્ભિણી, તેડેલ છેકરાંવાળી અથવા ધાવતા બાળકવાળી સ્ત્રી પાસેથી આહાર લેવો તે “દાયકોષ.” ૭ જોયા વિના દેવાલાયક જે ખાંડ આદિક વસ્તુને સચિત્ત અનાજના દાણા આદિકથી મિશ્ર થયેલ આપવું તે
ઉમિશ્રદોષ.” ૮ અચિત્તપણાને પામ્યા વિનાનું ઉકાળેલ પાણી, કાકડીનું શાક વિગેરે જે દેવું તે “અપરિણત દોષ.” ૯ દહીં, દૂધ, ઘી ખીર આદિ દ્રવ્યોને નહિ વહોરાવવા ગ્ય દ્રવ્યથી ખરડાયેલ વાસણ તથા હાથથી ખરડીને આપે તે “લિતદેષ.” ૧૦ ઘી દૂધ આદિકના જમીન ઉપર છાંટા પડે તેમ વહોરાવવું તે “છદિતષ.”
માં રીવાબાના
લી
