________________
૧૨૬ આ વ્રતના પાંચ અતિચાર ટાળવાને ખપ કરું. ૧ સહસાકાર—કેઈને એકાએક વગર વિચાયે વગર તે તપાસે અયોગ્ય કલંક દેવું તે. સાંભળેલી વાત અથવા
તેવું બીજું કાંઈ કહેવાઈ જાય તેની જયણ. ૨ રહસ્ય ભાષણ–એકાંત છાની વાત કરનાર ઉપર રાજ્ય વિરૂદ્ધ ગુન્હો મૂકે કે જેથી તેમને રાજ્ય દંડનો ભય રહે અથવા ઉપજે. પ્રથમ ગુપ્ત વાત હોય અને
પછી ઉઘાડી પડી હોય તે કહેવાઈ જાય તેની જયણ. ૩ દાર મંત્રભેદ–સ્ત્રી મિત્રાદિકની પૂર્વ સેવિત દોષની કાલાંતરે વાત ઉઘાડી કરવી કે જેથી તેમને આત્મઘાતાદિક થાય. હયાત ન હોય ત્યારે તેની વાતને પ્રસંગ :
થવાથી કહેવાઈ જાય તેની જયણા. ૪ મૃષા ઉપદેશ–ધાર્મિક અને વ્યવહારિક સંબંધી ખોટ
ઉપદેશ આપવો તે. પ ફલેખ—ખોટા દસ્તાવેજ, ખોટી સહીઓ વિગેરે બનાવે
તે. હિસાબ વગેરે ભૂલથી લખાઈ જાય તે બધામાં સુધારવું પડે તેને આગાર.
આ વ્રત દ્રવ્યાદિકથી, છ છીંડી, ચાર આગાર, ચાર બોલ અને છ સાક્ષી સહિત ઉપર લખ્યા પ્રમાણે અનુકુલ ભાગે પાળું.
