________________
મહામંત્રની સર્વશ્રેષ્ઠ ઉપાદેયતા]
અરિહંતાદિ પાંચ પરમેષ્ઠિઓનું મહત્ત્વ કેવળ ધર્મ– સિદ્ધિ અને ધર્મની સાધનાના કાર્ય ઉપર અવલંબેલું છે, તેથી ધનના અથી જીવેને ધનવાન પ્રત્યેના આદરની જેમ ધર્મના અથ આત્માઓ માટે ધર્મસાધક અને ધર્મસિદ્ધ પુરૂષ પ્રત્યેના આદરનું કાર્ય અનિવાર્ય થઈ પડે છે. બીજા શબ્દોમાં જેને ધનવાનું પ્રત્યે આદર-બહુમાન નથી તે જેમ ધનને અથીર છે એમ સિદ્ધ થતું નથી, તેમ ધર્મવાનું પ્રત્યે જેને અંતરંગ આદરભક્તિ જાગ્રત થઈ નથી તેને ધર્મને અથી પણ ગણી શકાતો નથી. ધર્મના અર્થી માટે જેમ ધર્મ સ્વરૂપ પંચ પરમેષ્ઠિઓને નિત્ય અનેકશઃ નમસ્કાર કરવાનું કાર્ય અનિવાર્ય થઈ પડે છે, તેમ જેઓમાં હજુ ધર્મનું અર્થિપણું તે પ્રમાણમાં જાગ્રત થયું નથી તેઓમાં પણ તે જગાડવા માટે પરમ પરમેષ્ઠિઓને નમસ્કાર સ્વરૂપ નમસ્કાર મંત્રના સ્મરણાદિનું અવલંબન અતિ અગત્યનું થઈ પડે છે. ધર્મ પ્રત્યેની પ્રીતિ કેઈને જેમ સહજસિદ્ધ હોય છે, તેમ કેઈને પ્રયત્નસાધ્ય પણ હોય છે. તે ઉભય પ્રકારની પ્રીતિ નમસ્કાર વડે સિદ્ધ થાય છે. તેથી ધર્મરૂપી આંતર ધનની ઝંખનાવાળા સતુપુરૂષો નમસ્કાર પ્રત્યે સદા આદરયુક્ત ચિત્તવાળા રહે તેમાં લેશમાત્ર આશ્ચર્ય નથી.
અંકગણિતમાં એક(૧)ની સંખ્યાને જેટલું મહત્ત્વ છે, તેટલું જ મહત્ત્વ ધર્મક્ષેત્રમાં પરમેષ્ટિ નમસ્કારને પ્રાપ્ત થાય છે. ધર્મમય અને ધર્મસ્વરૂપ પરમેષિઓ પ્રત્યે નમવાના ભાવ વિનાનાં ધર્મ અનુષ્ઠાને પણ શૂન્ય છે, ફળ રહિત છે, છાર ઉપરનું લીંપણ કે ઝાંખર ઉપરનું ચિત્રામણ જેમ
ની મા અને નવા
