________________
श्रीपाळ महाराजाने आपेल उपदेश ॥ (३५७) शृंगारादिक कथारसें, श्रोता पण निज गुण खोयरे.
श्रो० संवे० ॥९॥ तत्व लहे पण दुल्लही, सदहणा जाणो संतरे। कोई निज मति आगल करे. कोड डामाडोल फिरंतरे॥ कोइ डामाडोल फिरंतरे
संवे०॥१०॥ आप विचारे पामिये, कहो तत्त्वतणो किम अंतरे । आलसुआ गुरु शिष्यनो, हां नावियो मन वृत्तांतरे ॥ इहां भावियो मन वृत्तांतरे. संवे० ॥ ११ ॥ बठरछात्र गज आवता, जिम प्राप्त अप्राप्त विचाररे । करेन तेंहथी ऊगरे,तेम आपमतिनिरधाररे;ते० संवे॥१२॥
आगम ने अनुमानथी, वली ध्यानरसें गुणगेहरे। करे जे तत्त्वगवेषणा,ते पामे नहि संदेहरे ते०संवे॥१३॥ तत्त्वबोध ते स्पर्श छे, संवेदन अन्यस्वरूपरे। संवेदन वंध्येहुइ, जेस्पर्श ते प्राप्तिरूपरे जे संवे० ॥१४॥ तत्त्व ते दशविध धर्म छे, खंत्यादिक श्रमणनो शुद्धरे। धर्मनुं मूल दया कही, ते खंतिगुणें अविरुद्धरेते संवे०१५ विनयने वश छे गुण सवे, ते तो मार्दवने आयत्तरे।
