________________
નમસ્કાર–માહાસ્ય
૩૭૭
છે જ નહિ. તેથી કરીને શ્રેષ્ઠ મુનિઓ સારી રીતે લાભાલાભ જાણીને લાભવાળા કાર્યને વિષે જ પ્રયત્ન કરે છે. ૩૭. શલેશી અવસ્થામાં (અગી ગુણસ્થાનમાં રહેલા નિષ્ક્રિય સાધુઓ કેઈની પણ પૂજા કરતા નથી, દાન દેતા નથી, તપ તપતા નથી અને જપ જપતા નથી, તો પણ આશ્ચર્યની વાત છે કે તેઓ પરમપદને સાધે છે. આ શ્લેકમાં ગ્રન્થકારને કહેવાને આય એ લાગે છે કેજગતમાં કેઈ નાનામાં નાના કાર્યની પણ સિદ્ધિ ત્યારે જ થાય છે કે જ્યારે તેની અવ્યવહિત પૂર્ણ ક્ષણમાં કાંઈને કાંઈ ક્રિયા હોય. આમ હોવા છતાંયે મેટામાં મોટું પરમપદમા સિરૂપ કાર્ય નિષ્ક્રિય બનેલા સાધુઓ સાધી શકે છે, એ એક આશ્ચર્યની વાત છે. ૩૮.
તૂ તૂ નામના ગન્ધર્વોના મનહર ગાયન સાંભળવાવડે, અમૃત રસને આસ્વાદ લેવાવડે, કલ્પવૃક્ષના પુષ્પોની સુગંધ લેવાવડે, દેવશય્યાને સુખકારક સ્પર્શ કરવા વડે અને દેવાંગનાઓનું રૂપ જેવા વડે પણ જેઓ આકર્ષાતા નથી, તેઓ શું વૃક્ષ છે ? બાળકે છે ? કે શું હરણયાં છે ? ના ! ના ! ને ! તે વૃક્ષ, બાળક કે મૃગલાં નથી, પરંતુ એ તો નિરંજન મુનિઓ છે. ૩૯-૪૦.
બકાર ત્રણ રેખાવાળે અને સાથે અનુસ્વારવાળો, તે અહિં એમ જણાવે છે કે ત્રણ ગુપ્તિના પાલનમાં રેખાને (પરાકાષ્ઠાને) પામેલા મહામુનિઓ સંપૂર્ણ સદાચારી હોય છે. ૪૧. નવ પ્રકારના જીવોની રક્ષા કરવા માટે અમૃતના કુંડ જેવી આકૃતિવાળા આ “નમો સ્ત્રો સવનrzi ” એ પ્રકારના નવ અક્ષરે મને ધમને વિષે નો નવો ભાવ આપ. ૪ર.
ઇતિ પંચમ પ્રકાશ સમાપ્ત,
