________________
૩૪૯.
નમસ્કાર–સ્વાધ્યાય સુર દાનવ માનવ, સેવ કરે કર જોડ,
ભૂમંડલ વિચરે, તારે ભવિયણ કેડ; સુર છંદ વિલસે, અતિશય જાસ અનંત,
પહિલે પદ નમીએ, અરિગંજન અરિહંત. ૨. જે પનરે ભેદ, સિદ્ધ થયા ભગવંત,
પંચમી ગતિ પહંતા, અષ્ટકર્મ કરી અંત; કલ અકલ સરૂપી, પંચાતંતક જેહ,
સિક્રના પાય પ્રણમું, બીજે પદ વળી તેહ. ૩ ગ૭ભાર ધુરંધર, સુંદર શશહર સમ,
કરે સાર–વારણ, ગુણ છત્રીસે મ; શ્રતનાણ શિરોમણિ, સાગર જેમ ગંભીર,
ત્રીજે પદ નમીએ, આચારજ ગુણધીર. ૪ શ્રતધર ગુણ આગમ, સૂત્ર ભણાવે સાર,
તપ વિધિ સંગે, ભાખે અરથ વિચાર; મુનિવર ગુણ જુત્તા, તે કહીએ ઉવજઝાય,
ચેથે પદ નમીએ, અહનિશ તેના પાય. ૫ પંચાશ્રવ ટાલે, પાલે પંચાચાર,
તપસી ગુણધારી, વારી વિષયવિકાર, ત્રસ થાવર પીહર, લેકમાંહિ જે સાધ,
ત્રિવિધ તે પ્રણમું, પરમારથ જિણે લાધ. ૬. અરિ હરિ-કરિસાઈથી, ડાઈ-ભૂત-વેતાલ,
સબ પાપ પણાસે, વિલસે મંગલમાલ; ઈણ સમય સંકટ, હર હુવે તતકાલ,
જપે જિણુ ગુણઈમ, સુરિવર સીસ રસાલ. ૭
