________________
અહં મત્ર
૩૧૧
'अहमित्येतदक्षर' परमेश्वरस्य परमेष्ठिनो वाचक' सिद्धचक्रस्यादिबीज' सकलागमोपनिषद्भूतमशेषविघ्नविघात निघ्नमखिलदृष्टादृष्टसंकल्पकल्पद्रुमोपममाशास्त्राध्ययनाऽध्यापना
વધિપ્રનિયેચમ્ ।।’
થાડા વિવેચનથી આના અ-ભાવ સ્પષ્ટ થશે. ‘અમિચેતવૃક્ષર –અહીં અઠ્ઠું એવા જે અક્ષર છે, તે પરમેશ્વરચરમેષ્ટિનો વાદ-પરમેશ્વર એવા પરમેષ્ઠિના વાચક છે.' જે પેાતાના સ્વરૂપથી ચલિત ન થાય, તે અક્ષર કહેવાય. તે અહીં બીજરૂપે પ્રયુક્ત છે. કદાચ પાઠકને પ્રશ્ન થશે કે અહુ ’માં દેખીતી રીતે જ વધારે અક્ષરા છે, તે અક્ષરા ન કહેતાં અહી. અક્ષર એવા પ્રયોગ કેમ કર્યાં ?' તેનુ સમાધાન એ છે કે જે ખીજ ઘણા અક્ષરાથી સયુક્ત હોય-કૃટ હોય, તેને એક જ અક્ષર ગણવામાં આવે છે; જેમકે,, કચ્ આદિ. વળી મંત્રવિદોનુ કહેવુ છે કે ફૂટ મંત્રોમાં ઘણા અક્ષરા દેખાવા છતાં તેમાં વસ્તુતઃ એક જ અક્ષર મંત્રસ્વરૂપ હાય છે અને બાકીના તો તેમાં પરિકર કે પરિવારરૂપ હાય છે, તેથી પણ તેને એક અક્ષર આવે છે. બન્નેં ખીજ અનેકાક્ષરી હાવા છતાં તેમાં ક્રૂ અક્ષર જ માઁત્રસ્વરૂપ છે, તેથી અહીં અક્ષર એવા શબ્દપ્રયાગ ઉચિત છે.
co
કહેવામાં
કદાચ અહીં ખીજે પ્રશ્ન એમ પૂછાય કે ‘પરમેશ્વર એવા પરમેષ્ઠિ એમ કહેવામાં Àા હેતુ રહેલા છે?” તે તેના ઉત્તર એ છે કે દેવતાઓ અને ગુરુઓનુ નામ
