________________
સાધકે ચાગ્યતા કેળવવી ઘટે
૧૪૫
કબીરજીએ સદ્ગુરુ કેવી રીતે મેળવ્યા ? તેની હકીકત અમે ‘સત્રચિંતામણિ’ પૃ.૧૬૮ પર આપી છે, તે જિજ્ઞાસુઆએ અવશ્ય જોવી. તે પરથી ખાતરી થશે કે જો સાધકને સંકલ્પ દૃઢ હેાય તે સદ્ગુરુની પ્રાપ્તિ થયા વિના રહેતી નથી.
અહી એટલુ સ્પષ્ટ કરવાની જરૂર છે કે આજે પૂ કાલના ધ્યાનનિષ્ઠ, મંત્ર-યંત્ર—ત ત્રવિશારદ અને નિગ્રહઅનુગ્રહ કરવામાં સમર્થ ગુરુ એ રહ્યા નથી, તેથી મ ત્રસાધનામાં જેવું અને જેટલું મા દ ન મળવું જોઇએ, તેવુ અને તેટલુ મા દશ ન મળવાના સભવ આછે છે, પણ જ્યારે જેવા સચેાગે! હાય, ત્યારે તે પ્રમાણે વવું, એ નીતિસૂત્ર પ્રમાણે આપણે શાંત, દાંત, શુદ્ધ આચારવાળા. પવિત્ર અને દક્ષ ગુરુથી સંતેાષ માનવાના છે. તેમના શુભ આશીર્વાદ આપણા મા મોંગલમય બનાવે છે, એમાં કેઇ શંકા નથી.
આજે નમસ્કારમંત્ર પ્રત્યે આપણી ભક્તિ ઘણી છે, પણ તેનુ વિજ્ઞાન ગુમાવી બેઠા છીએ, એટલે તેની સાધના યથાર્થ રીતે થતી નથી; અને તે જ કારણ છે કે તેને જે પ્રભાવ દૃષ્ટિગાચર થવા જોઈ એ, અનુભવમાં આવવા જોઈએ, તે આવતા નથી. જેમને આપણે ધર્મ સ્ત ંભ કહીએ, સમાજના આગેવાન ગણીએ, તેઓ પણ આ જાતની ફરિયાદ કરી રહ્યા છે, ત્યાં ખીજાની વાત શી કરવી ? જે મંત્ર ત્રિકાલમહિમાવંત છે, અચિંત્ય પ્રભાવશાળી છે, તેના માટે આ ફરિયાદ ! પણ તેમાં મંત્રને ફાઈ દેષ નથી, દોષ આપણા છે. આપણે તેની યથાવિધિ સાધના, આરાધના કે ઉપાસના કરતા નથી.
૧૦
