________________
સફલતાનાં સૂત્રો
એ દેખીતું છે. અને આ રીતે કઈ પણ ક્રિયા કે પ્રવૃત્તિ કરવાને ઉત્સાહ ન થાય તે વ્યવહાર કે ધર્મ કેઈની પણ સાધના શી રીતે થઈ શકે? એ આપણે વિચારવાનું છે. તાત્પર્ય કે આ વાદનું પરિણામ નિષ્કર્મણ્યતામાં જ આવે અને જ્યાં નિષ્કર્મણ્યતા હોય છે, ત્યાં નાશની નાબતે અવશ્ય ગડગડે છે, એટલે ઈશ્વરની મરજીને આપણા વ્યવહારની વચ્ચે ન લાવીએ એમાં જ આપણું શ્રેય છે. પ-અનુષ્યજ-મનું ફળ પુરુષાર્થથી જ પામી શકાય છે.
આર્ય મહષિઓએ કહ્યું છે કેपूज्यपूजा दया दानं, तीर्थयात्रा जपस्तपः । श्रुतं परोपकारश्च, मयंजन्मफलाष्टकम् ॥
પૂજ્યપૂજા, દયા, દાન, તીર્થયાત્રા, જપ, તપ, કૃતનું આરાધન અને પરોપકાર એ મનુષ્યજન્મનાં આઠ ફળે છે. ”
આમાંનું કઈ પણ ફળ પુરુષાર્થ વિના પામી શકાય છે ખરું? એ આપણે વિચારવાનું છે.
પૂજ્યપૂજા એટલે રાગદ્વેષરહિત શ્રી વીતરાગ પ્રભુની પૂજા, કંચન અને કામિનીના ત્યાગી પંચમહાવ્રતધારી ગુરુની પૂજા તથા માતા-પિતાદિ વડીલેની પૂજા. તે પ્રયાસ, પ્રયત્ન કે પુરુષાર્થ વિના થઈ શકતી નથી. શ્રી વીતરાગ પ્રભુની પૂજા કરવી હોય તે સ્નાન કરવું પડે છે, તાજાં પુપો લાવવા પડે છે. કેશર, ચંદન, બરાસ, અક્ષત, બદામ વગેરે વસ્તુઓ એકઠી કરવી પડે છે, ધૂપદીપ પ્રકટાવવો પડે છે અને વિધિને અનુસરી સર્વ ક્રિયાઓ કરવી પડે છે. ગુરુની પૂજા કરવી હોય તે તેમની સમીપે જઈ
