________________
પડધરીમાં પ્રતિષ્ઠા-મહત્સવ
૩૪૧ સગવડ કરવાની હતી. પ્રથમ દષ્ટિએ તે પડધરી જેવા નાના ગામમાં આ બધું શકય જ ન હતું, પરંતુ ગાડીજી ધીર-ગંભીર હતા અને ગમે તેવી વિકટ સમસ્યાનો ઉકેલ તેઓ આંખના પલકારમાં લાવી શકે તેવી કુશાગ્ર બુદ્ધિ ધરાવતા હતા, એટલે આ બધું શકય બન્યું.
તેઓ લોકેને જમાડવાનું દિલેરી દિલ ધરાવે છે, એ વાત તે હવે ખૂબ જાણીતી થઈ ચૂકી છે, એટલે સહુ પ્રથમ તેમણે જમણવાર માટે કેવી વ્યવસ્થા કરી, તે તરફ નજર નાખી લઈએ.
- પડધરીમાં દરબારગઢ નામે એક વિશાલ જગા છે, પણ તે ૧૦૦ વર્ષથી પડતર હેઈ ઝાડી-ઝાંખરાવાળી તથા ઊંચી-નીચી બની ગયેલી છે. ગાડીજીએ તેને ભારે ખર્ચ સાફસુફ કરાવી વિશાલ મેદાનરૂપ બનાવી અને તેના ૧ લાખ વારમાં ભેજન માટેના મંડપ બાંધી દીધા. તેમની ઈચ્છા સહુ કોઈને ટેબલ-ખુરશી પર બેસાડી સ્ટેનલેસ સ્ટીલનાં વાસણોમાં જમાડવાની હતી, એટલે ૧૫૦૦૦ . માણસે માટે તે જાતની સગવડ ઊભી કરવામાં આવી. આટલા માણસેને પાણી પૂરું કેમ પાડવું? એ પણ પ્રશ્ન જ હતું, એટલે બાજુમાં વહેતી ડેડી નદીમાંથી ખાસ પાઈપ લાઈન લેવામાં આવી.
પંદર હજાર માણસે સવાર-સાંજ મિષ્ટ ભેજન જમી શકે ને બે વખત ચાહપાણી વાપરી શકે તે માટે ૪૦૦ રસેઈયાની તથા ૬૦૦ પીરસનાર સ્વયંસેવકેની વ્યવસ્થા કરવામાં આવી. તે માટે કેવડે કોઠાર રાખ પડે હશે અને
