________________
૩૪૦
શ્રી જિનભક્તિ-કપતરુ તા. ૩-૨-૮૨ને દિવસ પસંદ કરવામાં આવ્યું અને તેને લગતે મહત્સવ માહ સુદ ૩ ગુરુવાર તા. ૨૮-૨-૮૨થી ઉજવવાને નિર્ણય લેવામાં આવ્યું.
પ્રસંગ ઘણે મેટો હતો, એટલે તૈયારીઓ સારા પ્રમાણમાં કરવાની હતી. તે માટે શ્રી ગાર્ડીજી, તેમના કુટુંબીજને તથા તેમના ખાસ મિત્રો કામે લાગી ગયા અને રાત્રિ-દિવસ જોયા વિના દરેકે દરેક વિગતેનો બારીક અભ્યાસ કરી એક પછી એક ગોઠવણ કરવા લાગ્યા. - અત્યારની સામાન્ય પ્રથા એ છે અષ્ટાબ્લિકા-મહત્સવ સાથેને પ્રતિષ્ઠા–મહત્સવ હોય તે તે માટે મેટા કદની આર્ટ પેપરની સુંદર આમંત્રણ પત્રિકાઓ કાઢવામાં આવે અને તે મંદિરે તથા ઉપાશ્રયમાં ચેડવામાં આવે તથા જુદા જુદા સંઘે પર મેકલવામાં આવે. પરંતુ ગાડજીએ તે સંબંધી ઊંડે વિચાર કર્યા બાદ આમંત્રણ પત્રિકા છાપવાને વિચાર માંડી વાળ્યો અને મંદિરમાં બેઠક યોજી શ્રીસંઘને રૂબરૂ આમંત્રણ આપ્યું તથા રાજકોટ, જામનગર જીલ્લા, મોરબી, વાંકાનેર, મૂળી, વગેરે સ્થળોએ ફરીને રૂબરૂ આમંત્રણે આપ્યાં. મુંબઈમાંના પિતાના વિશાલ ચાહકવર્ગને પણ આ જ રીતે આમંત્રવામાં આવ્યા. કાગળના ઘડા કરતાં અંતરના અશ્વો વધારે ઝડપથી દડે છે અને તે વધારે સારું પરિણામ લાવે છે, એ કહેવાની જરૂર છે ખરી?
“પતાને હાર્દિક આમંત્રણને માન આપી હજારે લેકે આ મહત્સવમાં ભાગ લેશે.” એની ગાડીને ખાતરી હતી, એટલે તેમને માટે જમવા તથા ઉતારા વગેરેની પૂરી
