________________
શ્રી જિનભક્તિ-ક૫તરુ “યેગી જે વખતે જેનું ધ્યાન કરે છે, તે વખતે તન્મય ધ્યેયરૂપ થઈ જાય છે, તેથી આત્માની શુદ્ધિ માટે હમેશાં વીતરાગનું ધ્યાન કરવું જોઈએ (જેથી વિતરાગ થવાય).’
शुद्धस्फटिकसंकाशो, निष्कलश्चात्मनाऽऽत्मनि । परमात्मेति स ज्ञातः, प्रदत्ते परमं पदम् ॥३॥
જ્યારે આત્મા પિતે જ પિતાને શુદ્ધ સ્ફટિક સમાન અખંડ પરમાત્મરૂપે જાણે, ત્યારે જ પરમપદ-મેક્ષ મેળવી શકે.”
किन्तु न ज्ञायते तावद् , यावद् मालिन्यमात्मनः । जाते साम्येन नेमल्ये, स स्फुटः प्रतिभासते ॥४॥
પરંતુ જ્યાં સુધી આત્મામાં મલિનપણું હોય છે, ત્યાં સુધી તેવું જ્ઞાન (આત્મામાં પરમાત્માનું જ્ઞાન) થતું નથી. જ્યારે સમભાવથી–રાગ અને દ્વેષના અભાવથી–આત્મા નિર્મળ થાય છે, ત્યારે જ તે પરમાત્મરૂપ જણાય છે.”
तत् त्वनन्तानुबन्ध्यादिकषायविगमक्रमात् । आत्मनः शुद्धिकृतसाम्यं, शुद्धं शुद्धतरं भवेत् ॥५॥
જેમ જેમ અનંતાનુબંધિ આદિ કષાયને નાશ થતા જાય છે, તેમ તેમ આત્માની શુદ્ધિ કરનાર સમભાવ વધુ અને વધુ શુદ્ધ થ જાય છે.”
