________________
તીર્થયાત્રા
૨૩
ઉપર આવી પહોંચ્ચા. ભગવાન નેમનાથને પૂજી– સ્તવી, તી યાત્રાના અપૂર્વ આનદ સિદ્ધરાજે અનુલબ્યા. મદિરાનુ અભિનવ અદ્ભૂભુત સર્જન, એની અનેાખી કલા, એની પાછળ થયેલા કરાડા સાનૈયાના વ્યય, વગેરેએ સિદ્ધરાજના માનસને ક્ષણવારમાં આંજી દીધું. પેાતાના રાષ્ટ્રની આ મહાન તીર્થં સમૃદ્ધિ પર તે એવારી ગયા. સાજણ ! ધન્ય છે, આ મદિરા ખ ́ધાવનારને અને જનેતાને ! '” સિદ્ધરાજનું હૈયું હર્ષોંના હૅલે
''
એની
ચયુ' હતું.
મહારાજા ! ધન્ય છે રાજાધિરાજને અને એમની જનેતાને કે જેમણે આ માિ બધામાં છે.....’ મે? કઈ રીતે ? નારે ના....”
66
“ હાજી ! આપના ૧૨૫ કરોડ સોનૈયા, સૌરાષ્ટ્રનુ મહેસૂલ, એમાંથી આ સર્જન થયેલુ છે. હવે, આપને આ મંદિર નિર્માણના અન૫ સુકૃતનું અમાપ પુણ્ય જોઈતુ હાય તે તે લ્યા અને ૧૨૫ કરોડ સેાનૈયા જોઈ એ તા તે પણ તૈયાર જ છે !'' સાજણે ટાણું જોઈ ને ટકાર લગાવી ! ગિરનારની પાવનતમ તીર્થં ભૂમિએ, નેમનાથ ભગવાનની શીતળ છાયાએ, સિદ્ધરાજમાં સૂતેલી સદ્ભાવનાને ઢઢાળીને જગાડી;અડીખમ બની બેઠેલી દુષ્ટ વાસનાઓને ધરાશાયી કરી દીધી ! ગળગળા સાદે, હુનાં આંસુ સાથે, સાજણના હાથ પકડી લઈ સિદ્ધરાજ એલ્યુ.
