________________
અગ્રપૂજા
૨૧૫ આરતી કહેવામાં આવે છે અને એ વખતે સ્તુતિ-સ્તવના રૂપ જે કાવ્યાદિ બેલાય છે, તેને પણ આરતી કહેવામાં આવે છે.
આરતી ઉતારવાને વિધિ એ છે કે ઉત્તમ પ્રકારના થાળમાં આરતી મૂકવી. તેનાં પાંચ ચાડાં ઘીથી ભરવાં અને તેમાં રૂની દીવેટો મૂકીને પાંચેય દીપકશિખાઓ પ્રકટાવવી. એ વખતે પુરુષ હોય તે ખભે ખેસ નાખે. આરતી ઉતારતાં પહેલાં થાળમાં કંઈ પણ રૂપાનાણું નાખવું યેગ્ય છે. ત્યાર પછી “નમોડéા સિદ્ધાવાળાચસર્વસાધુ પદ બોલીને નાસિકાથી ઊચે નહિ અને નાભિથી નીચે નહિ એવી રીતે ત્રણ ઉપર તથા ત્રણ નીચેના આવર્ત પૂર્વક આરતી ઉતારવી. એ વખતે આરતીનાં પદે ભાવપૂર્વક બોલવાં.
આરતી પૂરી થયા પછી તેની દીપશિખાઓ પર બંને હાથ ફેરવી જમણુ તથા ડાબા નેત્રે લગાડવાં અને બીજાને પણ તે લાભ મળે તે માટે ઉપસ્થિત જનસમુદાયમાં આરતી ફેરવવી. એમાં એ ભાવ ભાવ કે “મને ભાવ પ્રકાશનો લાભ મળે.” એ વખતે જેની જેવી ભાવના હોય તે પ્રમાણે તેમાં દ્રવ્ય નાખે.
આરતીમાં કપૂરને ઉપગ પણ ઈષ્ટ મનાય છે, એટલે કપૂર સળગાવીને પણ આરતી કરી શકાય.
ત્યાર બાદ આરતી નીચે મૂકીને એ જ થાળમાં કે
