________________
શ્રી જિનભક્તિ-કલ્પતરુ
• હું જિનેશ્વર ! અચિંત્ય મહિમાવાળું તમારું સ્તવન તા દૂર રહેા, તમારું નામ પણ ત્રણ જગતનું ભવ થકી રક્ષણ કરે છે. જેમ ગ્રીષ્મ ઋતુમાં પ્રચ’ડ તાપ વડે પીડાચેલા મુસાફરોને કમળવાળા સરોવરના ઠંડા પવન પણ ખુશી કરે છે. ' તાત્પર્ય કે તમારું નામ-સ્મરણ કરવાથી ભવસાગરને પાર પામી શકાય છે, તે સ્તવનની વાત જ શી કરવી ?
૯૬
હવે નામસ્મરણ અંગે અમને જે અનુભવ થયે છે. તે અહીં રજૂ કરીશું.
ચૌદ–પદર વર્ષની ઉંમરે અમારા વતન સૌરાષ્ટ્રન દાણાવાડા ગામમાં X સધ્યાસમયે ફરવ! જતાં જમણા પગે સાપ કરડયો અને અમને ઘરે લાવવામાં આવ્યા. ત્યાં ઘી ગરમ કરીને અમને પાવામાં આવ્યુ. અને અમારે જાન અચાવવાના ઇરાદાથી એક પાડોશીએ ડંખની આસપાસ મોટો કાપ મૂકયો. આ વખતે કેવી વેદના થઈ હશે ? એ કલ્પી શકાય એમ છે.
:
અમારાં મુખમાંથી દર્દભરી ચીસે નીકળવા લાગી, પણ તે જ વખતે અમારી ધર્મ પરાયણ પૂજ્ય માતાએ આદેશ આપ્યા કે “ તારી ચીસા બંધ કર. માત્ર ભગવાન મહાવીરનું નામ જ સ્મર્યાં કર. તને જરૂર સારું થઈ જશે.’અને અમે એ આદેશને શિરોધાય કરી ‘મહાવીર ! મહુાવીર !” નામ રટવા માંડયુ.. કોઈ વાર વેદના વધારે
× આ ગામ સુરેન્દ્રનગરથી બાર કિલામીટર દૂર આવેલુ છે.
