________________
પર.
પ્રકરણ ૨ જુ આપણુ નયન ઉટાં ગણીએ–જે હકીક્ત છે તે તેમનાં સીધાં ગણુય.
વિપર્યાસ દષ્ટિને વિપર્યા. તે સમ્યગ દષ્ટિ ખોટાનું ખોટું તે સત્ય.
નયન “ઉલ્ટાં” થશે તે વસ્તુની યથાર્થ સમજણ આવશે. પછી દુનિયાની કરોડો વસ્તુઓ ધતુરાને બાવળ જેવી લાગશે. આનંદઘનજીની “લગન” લાગશે. જ્યાં ધૂન અને લગની છે ત્યાં સમુદ્ર ખાબોચીયું બને છે. પહાડ-કાંકરી બને છે–આકાશ આખું મુઠ્ઠીમાં સમાય છે!
આનંદઘનજી સિવાય બીજું કશું યાદ કરવા જેવું ન લાગે, મેળવવા જેવું ન લાગે. આવી મહાદશા યેગનું ફળ છે.
આનંદઘનજી પ્રત્યક્ષ હાય પછી દુનિયા પરોક્ષ બને છે.
ચૂલાના અંગારા સાથે નમંડળને દિનમણુની સરખામણી કોણ કરે? લસણની ગાંઠ સાથે રાતરાણીની ફેરમ કણ સરખાવે? વીંછીના ડંખ સાથે પ્રીતમના સ્પર્શને કેણ સરખાવે? રણવગડાના ખચ્ચર સાથે ચકવતીના અધરત્નની સરખામણું કેણ કરશે? જે આમ જ છે તે આનંદઘનજી સિવાય બીજું વહાલું કેણ લાગે? આનંદઘનજી સાથે પરમાણુંના જગતની સરખામણી કેણ કરશે ?
