________________
ગુરુદેવ! મારી સંમતિ છે. મારા લાલને હું આનંદથી રજા આપું છું, આપને ચરણે સેંપું છું. એ મારા પ્રાણપ્યારા પુત્રનું સાધુજીવન ઉજજવળ બને એ જ મારી મંગળ આશીશ છે.” માતા મેંઘીબહેને આશીર્વાદ આપ્યા. જોટાણાના સંઘના આબાલવૃદ્ધમાં આનંદ આનંદ થઈ રહ્યો ભાઈ હરજીવનદાસની દીક્ષાને ઉત્સવ મંડાયો-ભાઈ હરજીવનદાસ રૂગનાથ ભાવનગરના રહીશ હતા અને ભાવસાર જ્ઞાતિના હતા. દીક્ષાર્થીના વારણું શરૂ થયા. દીક્ષાને વડ જેવા ટાણાના ભાઈ–બહેને ઉમટી આવ્યા. પુત્રવત્સલ માતાએ સારાએ સંઘ વચ્ચે પુત્રને સ્વહસ્તે ચાંદલે કર્યો. લકે જયઘોષ ગજાવી રહ્યા. આપણું ચરિત્રનાયકે વિધિવિધાનપૂર્વક સં. ૧૯૭૫ ના માગશર સુદ દશમે દીક્ષા આપી. તેમનું નામ સુનિ કંચનવિજયજી રાખ્યું અને પિતાના શિષ્ય બનાવ્યા. સંઘમાં આનંદ આનંદ ફેલાઈ ગયે લેકે કહેવા લાગ્યા કે માતા તે જ જે પુત્રની દુર્ગતીને ડર રાખે અને પિતાને સ્વાર્થ ન જોતા પુત્રની કલ્યાણ યાત્રા ઈ છે અને વૈરાગ્ય ભાવનાને ઉત્તેજન આપે. ખરેખર હરજીવનભાઈના માતુશ્રી મોંઘીબહેન પણ એવા જ વીર માતા હતા. આ પ્રસંગે તેમના ધર્મપત્ની અખંડ સૌભાગ્યવંતા બહેન રતનબહેને બ્રહ્મચર્યવ્રત અંગીકાર કર્યું અને પિતાના પતિની વૈરાગ્ય ભાવનાને ઉત્તેજન આપવા સાદાઈ અને તપશ્ચર્યાથી પિતાનું જીવન વીતાવવા નિર્ણય કર્યો. ધન્ય છે એ પતિવ્રતા નારીને.
આ દીક્ષાની લેકે ઉપર ઊંડી છાપ પડી. આ પ્રસંગે ભાવનગર તેમજ બીજા ગામના ભાઈ-બહેનની સારી હાજરી
૫૩
