________________
ભારે પુરુષાર્થ કરે પડે છે. ધર્મ એ જ મનુષ્યને એક માત્ર સાથી છે. સ્ત્રી-પુત્રાદિ બધાં તે સ્વાર્થના સગાં છે અને સંસાર રૂપી સમુદ્રમાં વહાણ સમાન ધમને વિષે સદા ઉદ્યમવંત રહેશો તે આ જન્મ અને આવતા જન્મનું ભાતું બાંધી જશે. સાધુસાધ્વીની વૈયાવચ્ચ, સ્વામીભાઈની ભક્તિ અને દીન દુઃખીને દિલાસો અને સહાય એ મનુષ્યને પરમ ધર્મ છે. ગૃહસ્થીની જંજાળ તે રહેશે પણ દિવસના અને રાત્રિના ૨૪ કલાકમાં એક ઘડી બે ઘડી ધર્મ ક્રિયા, દેવ-દર્શન, સામાયિક, વ્યાખ્યાન આદિ માટે કાઢીને જીવનને ઉન્નત બનાવવું જોઈએ. સાધુ ધર્મ તે મોક્ષની બારી છે. એક જ દિવસનું સાધુપણું–ત્યાગ ધર્મ કેટલાંએ કર્મોના છેદન માટે અને પુણ્યની પાળ માટે પૂરતું છે. આત્માના કલ્યાણ માટે, આત્મ શુદ્ધિ, આત્મ શાંતિ, આત્મ સુખ, અને આત્મ લબ્ધિ માટે સાધુપણું દિવ્ય જીવનનું પૂરક છે ”
સર્વે સુખી નઃ સન્તુ, સર્વે સન્તુ નિરામયા | સર્વે ભદ્રાણિ પશ્યન્તુ, મા કશ્ચિત્ દુઃખ ભાગ ભવેત્ ''
“જગતના બધા પ્રાણીઓ સુખી થાય, જગતના બધા નીરોગી બને; બધાનું ભદ્ર કલ્યાણ થાઓ, કઈ જીવને દુઃખ ન થાઓ.”
આચાર્યશ્રીને અમૃત વચનેએ ભદુ કર્યું. આબાલ વૃદ્ધના હૃદય હચમચી ગયાં. ગુરુદેવની સુધાભરી વાણુમાં બધા રસબળ બની ગયા. આપણું ચરિત્રનાયક તે ગુરુદેવના અમૃતના છાંટણથી મંત્રમુગ્ધ બની ગયા.
૧૦.
