________________
૧૮૨
દેવકુમાર્ સચિત્ર ધાર્મિŞક નવલકથા
રાજકુમાર હું સત્યજ કહું છું કે લાલસ' અને સાભાગ્ય બને જણ દાંતના હાા લે છે. પશુ તે હકીકત તને આગળ ઉપર કહીશ. પુરૂષ બિચારા શુ કરે ? જો તમારે તેને તવી હાય તા એક દેવાંસૌ કન્યા તમને લાવો આપુ..
ર્માણુવિજય---દુષ્ટા ! તારી લવારી બંધ કર અને અહીંથી ટાલી જા. મારી પતિવ્રતા સ્ત્રી ઉપર ખેાટા આરોપ મુકી પાપ ન કર બહુ થયું.
મંજરી—રાજકુમાર, જરા ખ્યાલ કરે. મેટા મોટા રાજા મહારાજા પણ શ્રીકટાક્ષ આગળ નિર્માલ્ય થઈ ગયા તેા પછી ભાલિસંહની શું તાકાત ! જરા જુઓ! રાવણ જેવા મહાન રાજાઓ, વિશ્વામિત્ર જેવા મહર્ષિ અને ઇંદ્ર જેવા મહાન દેવા પણ સ્ત્રીઓના કટાક્ષ આગળ સરવ ભૂલ્યા છે. તા પછી એક પામર લાલસિ ંહનું શું ગજું ? માટે કહું છું કે પેલી દેવાંગના આવે છે તેને તમે યાચે. હું તે સ્ત્રીને અહીં ખેલાવું છું.
આવે! ! આવા ! પદમાવતી-ડેન અહીં આવે ! આ તમારા માનીતા પતિદેવને તમારા મેહપાશમાં નાખી તેમની આશા પૂર્ણ કરે. પદમાવતી—(લાલયેાળ થતી) અરે! દુષ્ટ માંજરી, તું અહીં ક્યાંથી, અને તું આ શું ખેલે છે? મારા પતિ અહીં કયાં છે ? તું મને ફસાવવા માગે છે?
મંજરી—તમને ફસાવવા માગતી નથી પણ સુખી કરવા માગુ છું. હજી તમે પરણ્યા નથી માટે મારૂં કહ્યું માર્ગને આ રંગીલા રાજકુમારને પરણા.
રાજકુમાર ! જુએ, આ તમારા લાયક ઉČશી જેવી અપ્સરા. માટે આપ તેની અભિલાષા પૂરી કરે। અને પરણ. બાળા, તમે કાણું છે। મણિવિષયે પૂછ્યું.
વિયેાગે વ્યાકુળ, પ્રેમને કાલ આપનાર અને ખેલનારી ક્ષત્રિયાણી છું. બાળાએ જણુાવ્યું.
