________________
પ્રકરણ ૩૨ મું
૧૨૩ તે બધી વાત પાછળથી સમજાશે હાલત હું કહું તે સાંભળે! તમારી પુત્રી જેને વચને કરી પરણી છે, જેને મનથી પોતાને માને છે તેને તમે અર્પણ કરો.”
તેણે એવા કયા પુરૂષને પિતાને માન્ય છે તે જણાવશે?
હા! તેણે મારી સાથે જ ગાંધર્વ લગ્ન કર્યા છે. એથી જ હું કહું છું કે તમે તમારું વચન પાળવા તૈયાર થાવ. રાજાએ પોતાની પુત્રી ભિક્ષુકને આપી તે તમો તમારી પુત્રી યોગીને આપો. એટલે રાજા અને પ્રધાન બંને સરખા કહેવાય. બન્ધીવાન ભિક્ષુક કરતાં તમારી પુત્રીને બચાવનાર આ ગી શું છે ? “શું તમારી કન્યા એકને પરણ્યા પછી બીજાને હસ્ત સોંપશે ખરી કે ?”
યોગીજી ! તમારે વળી પરણવાની વાત કેવી ?
હું યેગી નથી પણ જોગી છું. ભકતિ નથી પણ રાજવંશી ક્ષત્રિય છું. તમારા રાજાને બધીવાન બનાવી દેવકુમારને ફસાવવાની તેની ક્યૂટજાળમાં તેને જ ફસાવનાર છું.
ગીરાજ ! જરા શાંત થાઓ ! મારે મારી પુત્રીને પૂછવું જોઈએ? | મેં તમને એકવાર કહ્યું કે મેં તેની સાથે ગાંધર્વ લગ્ન કર્યા છે. પછી પૂછવાનું રહ્યું જ ક્યાં? મારા જેવા ક્ષત્રિય બાળને મૂકી બીજા કાને પસંદ કરશે ? શું તે આ લાલસિંહ જેવા વીરને મૂકી બીજાને વરશે ?
હે! આપ શું કહે છે ? પ્રધાને આશ્ચર્યતાથી પૂછ્યું.
મારા વહાલા પતિને બચાવનાર બીજે કઈ નહિં પણ વીર લાલસિંહ જ! પુત્રી, તે તે યોગ્ય વર શે. પ્રધાન સ્ત્રી બોલી.
