________________
પ્રકરણ ૩૧ મું
૨૧૯ તે પરણું છે. પણ કોને ? પ્રધાનને નહિ પણ રાજાજીની છબીને. તે હવે રાજરાણી બની છે. અને રાજમાતા બની પ્રધાનજીને પરણવાની છૂટ આપતા નથી. કેમ મંજરી ખરું છે ને ?
મહારાજ ! મને માફ કરે. આ બધું જુદું છે. તે પ્રધાનને જ પરણું છું દાસી બોલી ઊઠી.
સત્યને જય અને પાપનો ક્ષય. દુષ્ટા, જોતી નથી કે અહીં તે તારે કાળ લાલસિંહ ઉભો છે. ખાડો ખોદે તેજ પડે. યોગીજી બેલ્યા.
દુષ્ટા, તું દુષ્ટ કર્મની કરનારી છે. અને તેજ મને ઠગે છે મારા માથે કુડુ કલંક મૂક્યું ને તું પ્રઘાનને પરણું છે એ જુઠે આરોપ મુકે છે. રાજા બોલ્યા.
મહારાજ ! સત્ય કહું છું. દાસીએ જણાવ્યું.
દાસી ! તું પ્રધાનને પરણી છે તેને કઈ તારી પાસે સાક્ષી છે? યોગીએ પૂછયું.
મારે સાક્ષી મારે ભગવાન. પ્રધાન સાથે પરણવામાં આ જોગો જ સાથે હતો. દાસીએ જણાવ્યું.
તું ગમે તેમ બેલ, તે વરમાળા કાને આપી હતી. પ્રધાનના હાથમાં છબી હતી તેને. દાસીએ જવાબ આપ્યો. તે છબી કેવી હતી?ગીએ પૂછ્યું. તે તે મહારાજની હતી. દાસીએ જણાવ્યું.
આ સાંભળતાં જ રાજા ચમકયો. અને એકદમ બોલ્યા કે તું. મને પરણી અને પ્રધાન ઉપર બેટે આરોપ મૂકે છે?
આ બધા કામ આ જોગટાનાજ છે અને તે મારે કટો દુશ્મન. છે. દાસી મંજરી બબડતાં બેલી.
