________________
પ્રકરણ ૨૯ સુ
૨૦૯
વ્હાલા ! એ દુષ્ટનું નામ કયાં લીધું. આગળ તેા સાંભળેા. પેલા રાજાજીની માનીતી રાણીની દાસી દુષ્ટ મંજરી......
પેલી ગુણિકાની દાસી હતી તેજને ?
હા ! એજ. રાજબગીચામાં દુષ્ટ મનુષ્યા સાથેના સહવાસમાં ભદ્રિકસિંહે તેના પર ગુસ્સેા કર્યો તેથી તેના જવાબમાં બધુ રહસ્ય ખાલતાં બંને જણ વચ્ચે ઘણીજ તકરાર થઈ તેથી ગુણિકાએ તે રાંડ (દાસી)ને કાઢી મુકી. પણ પ્રપંચી દાસી પહોંચેલી હતી તેથી રસ્તે ચાલતાં ભાળો રાણીના હૃદયમાં પેઠી અને અંતે અંતઃપુરમાં જગા લીધી. તે અત્યારે તે પેાતાના પ્રપંચથી આખા રાજ્યમાં પ્રિય થઈ પડી છે. તે જે કહે તેજ થાય છે. દુષ્ટાએ તે મારા પિતાજીને પાપમાં નાંખવા માટે કેટલા કાવાદાવા કર્યા પણ મારા પિતાશ્રી નિમકહલાલ નેાકર હાવાથી તેના પ્રપંચના તાબે થયા નહીં તેથી એ દુષ્ટાએ એક રાત્રીએ શયન વખતે રાજાને કાંઇપણ મ્હાને સમજાવી દીધું કે પ્રધાનજીએ દેવસેનાનું હરણ કરાવ્યું છે. અને તે સ વાત જાણે છે છતાં પાપ બુદ્ધિથી શોધ કરતા નથી ’ તેના કારણથી રાજાએ મારા પિતાશ્રીને દેહાન્તદડની શિક્ષા કરી છે. અને જેતે એકજ દિવસ બાકી છે.
(6
વ્હાલી ! વચન આપુછું કે તે દુષ્ટાને ખરાબ કરીશ અને જયારે હું તારા પિતાશ્રીને બચાવીશ ત્યારપછીથી તારા હાથ ગ્રહણ કરીશ.
હવે લાલિસંહ તથા પદ્માવતી પેાતાના મકાને આવ્યા એટલે પદ્માવતીની સખીએ ટાળે મળી અને તેની મશ્કરી કરવા લાગી. બ્લેન તમને વાધના પંઝામાંથી આ શૂરવીર સરદારે કેવી રીતે બચાવ્યા?
તેની તમારે શી પંચાત ? મને મેાતના પંઝામાંથી બચાવનાર વીરનરના હું શા વખાણ કર્’? પદ્માવતીએ કહ્યું.
૧૪
