________________
પ્રકરણ ચાવીસમું.
ભાગ્યદેવીની કૃપા.
અને મિત્રો ચાલતા ચાલતા જંગલમાં તપાસ કરે છે છતા કેઈપણ જગ્યાએ દેવસેનાને પત્તો મળતું નથી જેથી તેઓ નિરાશ બની એક વૃક્ષ નીચે વિસામો-આરામ લેવા બેઠાં. પણ અતિ થાક લાગવાથી દેવકુમાર નિંદ્રાવશ થઈ ગયો. અને તેને ઉંઘમાં સ્વપ્ન આવે છે. ડીવારમાં એકદમ પોતાના મિત્ર લાલસિંહને બૂમ પાડી જાગૃત થાય છે અને કહે છે કે –ભાઈ, હું જાણે કઈ દેશને રાજા થયો અને તું મારો પ્રધાન થયે વળી ત્યાંના રાજાની કુંવરીને પરણે એવા મને વિચાર આવ્યા.
ભાઈ, સ્વપ્નાની વાતમાં ગુંથાવવું તે સારું નથી. ઈશ્વર જે કરે છે તે સર્વે સારા માટે જ કરે છે અને કરશે. લાલસિંહે શાન્તવન આપતાં કહ્યું.
આમ બંને મિત્રે વાત કરે છે ત્યાં સામેથી એક ઘોડેસ્વાર આવી તે બંનેને વંદન કરી ઉભો રહ્યો.
