________________
૧૫૮
દેવકુમાર ચિત્ર ધાર્મીક નવલકથા
ક્યાં ગયા ? હું વીઝા લેવા ગયે। એટલામાં તે કાણું જાણે ક્યાંઈ જતા રહ્યા. તેએ અલૌકીક તે ખરા.
મિત્ર લાલસિંહ ! દેવકુમાર જરા સ્વસ્થ થતાં ખેલ્યું.
હા, ભાઇ, હુંજ તમારા મિત્ર લાલસિંહ. લાસિંહને મેળાપ થતાં દેવકુમારના હને પાર રહ્યો નહી
આજે તુ ઘણા દિવસે મને મળ્યા, ભાઇ, તારા વિષેગથી હું ઘણાજ દુઃખી અને બેચેન હતા. શું તને મારી કિંચીત્ત પણ યા નાતી આવી કે તું મને મૂકીનેજ ચાલ્યેા ગયેા. અરે! લાલસિંહ, પેલા યોગીરાજ ક્યાં ચાલ્યા ગયા. દેવકુમારે મિત્રને ભેટતાં પૂછ્યું.
તારા સમાચાર આપી મને અહીં મેકલી તે પાછા જંગલમાં ચાલ્યા ગયા છે. હું જઇને તેમને માકલીશ.
દેવમિત્ર! મારા અવિનય થયે। હાય ા મને માફ કરજો. મેં તમને એળખ્યા નડેાતા. દેવસેના ખેાલી.
કઇ નહી, પણ પેલા તમારા સખી કયાં ગયા ? લાલસિંહ ખેલ્યા.
હાં હાં એતે! હું સમજી. પદમાવતીને! તમે તેના પ્રેમ પાસમાં જકડાયા કે શું? પણ તે તે તમને પરણવાનીજ ના પાડે છે. દેવસેના લહેકા કરતાં ખેાલી.
તે ના કહે છે તે પછી તે પરશે ને ! શું રાજહંસણી રાજહંસ ને મૂકી કાગના કાર્ટ વળગશે ? તે પરણવા ના કહે છે તેા તમે પણ દેવકુમારતે પરણવા ક્યાં હા કહેતા હતા. એ મને નહીં પરણે તે હું કાઇને નિહ. પરણું.
નોંધ—પ્રિય વાંચક વર્ગ આ ઐતિહાસીક વસ્તુ ઉપર સ ંપૂર્ણ ખ્યાલ કરશે! તે! તે વખતના જમાનામાં જૈન ધર્મ ઉપર શ્રાવકા તથા રાજાઓની કેટલીશ્રદ્ધા હતી તેની સ્હેજ કલ્પના થઇ આવશે.
